Kleine kinderen en dronken mensen. Daar was iets mee.
Weet alleen niet meer zo goed wat.
Schooltuintjes. Van het weekeinde mijn haar maar weer
eens gekleurd. Ik mag dan 36 zijn, ik voel me nog 20 en daar horen geen grijze
uitlopers bij. Uiterst content met het resultaat stapte ik dit keer onder de
douche vandaan. Kastanje bruin stond er op de verpakking en volgens mij klopt dat
dit keer ook wel ongeveer. 4 kindjes halen het onkruid uit de tuintjes. 1
jongetje neemt mij nieuwsgierig op. Wroet met zijn handjes in de aarde, maar
zijn blik is op mij gericht. Bloednerveus begin ik te worden. Loopt er een rups
over mijn hoofd? Nestelt er een vogel in mijn haar? Kruipt er een naaktslak in
mijn nek? Op het moment dat ik wil vragen waar hij naar kijkt begint hij zelf: “Mamma
van Finn, hoe komt het dat u nu zwart haar heeft, terwijl het vorige week nog
grijs was?”
Schooltuintjes dus. Weet u nog dat ik altijd volhoud dat
het zo ontspannen is, en dat ik blij wordt van de zingende kleutertjes? Ik weet
nu waarom ik ook alweer geen basisschooljuf ben geworden, maar het V.O in ben
gegaan. In 2 van de tuintjes staan appelbomen. En met de vruchten wordt
eigenlijk niets gedaan. De tuintjes liggen dan ook bezaaid met kleine
appeltjes. Appeltjes in verschillende
stadia van groei. Mooie gladde
appeltjes, blozende appeltjes en gerimpelde appeltjes. Dat vinden de kleuters
maar raar. Hoe komen die appelen nu zo gerimpeld? Ik leg uit: "we hebben een
mooi glad appeltje. Een kleintje. Dat is kleuterappel. Met een mooie strakke,
glanzende huid want er zit nog heel veel vocht in. We hebben een pappa appel.
Die heeft een scheur in zijn huid (litteken) en rode wangen van het sporten." “Hoe
ziet jullie oma eruit? Heeft zij een hele mooie strakke huid of heeft oma
rimpels?” Alle oma’s hebben zonder
uitzondering rimpels. Diepe groeven waar de autootjes in kunnen rijden. Meisje
heeft een oma appel in haar handjes. Kijkt naar appel, kijkt naar mij, kijkt
naar appel, kijkt naar mij. “Dit ben jij, mamma van Finn!” Leuk????? Werken met
kleuterkindjes? Hoezo leuk???? Niets leuks aan! Meisje opent tweede hand en
laat een klein schattig appeltje zien. Met deuken en kleine rimpels.
Uitgedroogde oma appel gaat weer terug de tuin in. Ik ben gelukkig nog een mamma
appel. Maar ik moet toch beter make up smeren besluiten de dames. Wat ik heb
wel heel veel scheuren in mijn hoofd. Lachrimpels verbeter ik ze. Dat zijn
lachrimpels. Oudste kleuter jongetje mompelt: “Dan zou ik maar eens wat minder
gaan lachen.” Kleine kinderen en dronken mensen. Helpt u me nog even met dat
spreekwoord?
De verwondering van de kinderen als we tuinkers uit de tuin
trekken die is gaan spruiten en er een heerlijke geur ontstaat doet mij mijn
rimpels even vergeten. Uitgebreid wordt de plant bekeken en 4 kinderen laten
elkaar de wortels ruiken die zelfs onder de prut naar tuinkers ruiken. We
besluiten opnieuw tuinkers te zaaien en dan even beter in de gaten te houden
wanneer de plantjes klaar zijn. Gaan we proberen of de plant net zo smaakt als
hij ruikt. De kinderen zijn benieuwd. Ik ook.
Aardbeien. De aardbeibedden kleuren nu iedere dag rood en
er zijn al heel veel aardbeien geplukt en gegeten. Met hier en daar een
verdwaalde zandkorrel, maar ach: zand schuurt de maag. Boven de aardbei zit een
hele mooie groene … ja, wat is dat eigenlijk? Een kroon. (Ik geef het antwoord alvast maar, voor u allemaal weer
antwoorden opstuurt) Het groene dakje is de kroon van de aardbei. Het gesprek
gaat dan meteen over prinsen en prinsessen en roze kastelen en ridders te
paard. Romantische kindjes. Opeens slaat
bij mij de bliksem in. Want hoe noemen we aardbeien ook wel? JUIST!!! Zomerkoninkjes. Nog nooit die
link gelegd. Gewoon in 36 jaar nog nooit 1 + 1 bij elkaar opgeteld. Kleuters
kijken mij verbaasd aan als ik opeens helemaal begin te stralen. Gekke mamma
heeft Finn ook eigenlijk. Hebben ze helemaal gelijk in, maar ik heb vandaag
iets geleerd van de kleuters en daar ben ik heel blij mee. Kinderen ook. Die
eten namelijk verse zelfgekweekte en geplukte aardbeien in de klas. En dan mag
die mamma best een kroontje op als ze dat nou zo graag wil.
Anna Marie.