Als je een
bepaalde leeftijd bereikt verandert je lichaam. Hoef je helemaal niets voor te
doen. Gewoon gratis en voor niets krijg je heupen. Zwembandjes. En enorme
bovenbenen. Gewoon helemaal uit zichzelf. Heeft te maken met zwaartekracht. Je
lichaam verliest de strijd tegen de zwaartekracht. Tegelijkertijd krijg je
rimpels. Heeft te maken met het houden van je kinderen en hoeveel zorgen je
hebt om diezelfde kinderen. Hoe meer rimpels, hoe meer je om je kinderen geeft.
Ik geef denk ik heel veel om mijn kinderen. Heb heel veel rimpels. En
zwembandjes. Pas opeens mijn zomerbroek niet meer. De zomerbroek die ik al had
toen ik in verwachting was van Niels. 11 jaar geleden. Maar nu past hij opeens
niet meer. Strak om mijn billen en een striem in mijn buik.
Grijze haren.
Kun je niet meer om heen. Je blijft aan het kleuren. En als je dan eindelijk
denkt dat je er gedekt bij loopt, piepen er toch nog grijze haren tussen je
pruik. En kun je weer aan de slag. Ik had nu bij een outlet winkel twee dozen
kleurmiddel gekocht. Spotgoedkoop. Maar dan kom je thuis en dan blijkt waarom
spotgoedkoop niet altijd even handig is. De gebruiksaanwijzing was in het
Bulgaars!! Nu spreek ik mijn talen over de grens, maar Bulgaars is ook voor mij
een land te ver. Ergens in de tekst stond 30 en een stukje verder 45. Ik ben er
van uit gegaan dat dat de minuten waren. Ergens tussen de 30 en de 45 minuten
inwerken besloot ik.
Ging vrij
goed. Behalve dan dat ik staande in mijn beha ging strijken. Handdoek om mijn
haren heen. Haren die bedekt waren met een schuimende massa. Een vieze bruine
schuimende massa. En het journaal begon, en eindigde; een
actualiteitenprogramma begon en Ben kwam opeens naar beneden. “Zeg, moest dat
spul niet met een half uur uit je haar? Je staat nu al ruim een uur. En
misschien is het handig als je het gordijn dicht doet.”
De kleur is
geloof ik best goed gelukt uiteindelijk. Ik heb er in ieder geval nog niemand
over gehoord. Kan ook zijn door mijn geslaagde poging om een rookgordijn op te
gooien. Vlak voor ik tussen de middag naar school zou fietsen om de kinderen op
te halen, merk ik dat mijn gezicht trekt. Droge huid. Lekker crème smeren dus.
Lekkere zonnebrandcrème. Met kokos. Dikke substantie die zo heerlijk naar de
zomer ruikt. Ik smeer en smeer en wrijf uit. Stap even later op de fiets. Ben
blijft thuis. Staat in de deuropening. Zwaait.
Op het
schoolplein vragen een paar moeders zich af of ik ziek ben. Ik zie zo wit. Lijk
wel een geisha. Lijk wel een zieke Geisha. Witte laag schittert op mijn
gezicht. Ik word zo rood, dat die kleur zelfs door wit masker heen breekt. Het
zal toch niet? Je gaat over straat, uitgezwaaid door eega en je bent helemaal
wit! Sta je er weer gekleurd op.
’s Middags help
ik bij het tuinen van de groepen 4. We gaan worteltjes zaaien. Worteltjeszaad
vermengt met zandbak zand. Ik leg uit, zittend op mijn hurken. Kinderen staan
om me heen. Kijken naar zaad in bakje. “Wat ruikt dat lekker!” Roept 1 leerling.
“Ruiken, ruiken,” roepen de andere kinderen. “O ja! Het ruikt heel erg lekker!”
Verbaasd kijk ik naar kinderen. Speur naar verborgen camera. Steek mijn neus in
bakje en ruik zand. Gewoon zandbakzand. Kijk naar kinderen die spontaan
allemaal hun neus in bakje zaad steken. “Het ruikt naar kokos!!” Ik schiet in
de lach. Dat is mijn crème jongens. Jullie ruiken mijn crème. “Waarom smeer jij
je crème op onze wortelzaadjes?”
Tja, Sorry
kinderen. Maar hoe ouder je wordt, hoe gekker. Hangende heupen,
bijzettafeltjes, rimpels, grijze haren en dan opeens doe je dingen die niet uit
te leggen zijn. Crème smeren op wortelzaadjes bijvoorbeeld. Of strijken in je
beha. Als een geisha naar school. Of gewoon in al je naïviteit zeggen dat je
wel een verborgen camera hebt om graffiti spuiters tegen te gaan. Staat in je
slaapkamer. Dat hij op straat gericht staat mag niet meer baten. Collega’s
luisteren al niet meer. Duiken onder tafel en stikken van het lachen. Het is in
ieder geval nooit, maar dan ook nooit saai bij ons. Dus die geraniums mogen
voorlopig in het tuincentrum blijven staan.
Geen woorden nodig. Knettergek! Zijn ze in dat gezin! |