De kuikens
van school zijn bij ons te logeren en het geeft leven in de brouwerij. Of in
het kippenhok. Het kippenhok dat in de kamer staat. ’s Morgens bij binnenkomst
hoor je piep-piep-piep. En dat gaat vervolgens nagenoeg de hele dag door. Af en
toe is het stil. Heel even, want dan besluit 1 van de kipjes opeens dat ze niet
goed ligt en schuift met billen en resterend lijf heen en weer. Stoot tegen
broer of zus aan, en vervolgens beginnen ze weer te piepen tegen elkaar.
Haantjes gedrag. Net echte kinderen. Had ik al eerder gezegd.
De kippen
kwamen met ons mee naar huis liggend op een zachte handdoek. Een behaaglijke
warme dikke handdoek. Maar kipjes produceren heel veel meststoffen. En dat was
dus een heel vies gezicht op de mooie, warme handdoek. Handdoek eruit, houtmolm
erin. Dat hebben we geweten! Kuikens bleven een uur heel boos piepen. Tegen
elkaar, tegen dat houtspul en tegen ons. Volume knop op 10. Piepende boze
kipjes. Schuivend met hun pootjes, waarbij ze regelmatig in een spagaat
schoven, maakten ze de bak weer schoon. Houtmolm werd verstopt in hun
drinkbak. Maar op een koude ijzeren
vloer slapen gaat niet zo goed, dus bleven ze tot middernacht boos in het hok
heen en weer lopen met houtmolm, ondertussen de Mattheus Passion piepend.
Lijdensweg werd live verbeeld. Televisie hoefde niet aan. Wij zaten op de
grond naar kuikens te kijken. Op een fleecedeken. Lekker warm. Verschil moet er
zijn. Zij hebben een warmtelamp, wij een fleecedeken.
In de drinkbak met die troep! Wij willen onze handdoek terug!! |
De volgende
dag besloot Sophie dat er maar eens wormen gevangen moesten worden. Want dat
lusten kippen. Goed voor een uitgebalanceerde voeding. Sophie leegde de bak met wormpjes en kippen
stoven uiteen. Wormen zochten een veilig heenkomen en kropen onder houtmolm. 1
Dappere kip ging op onderzoek uit en prikte in bewegend iets. Stoof weer een hoek in bekeek bewegend hoopje
molm. Liep wederom naar worm toe. Andere kipjes hielden hun adem in. Wij ook.
Kipje begon jacht op worm. Pikte en pikte en pikte. Begon de smaak te waarderen
en deelde dat met zusjes. Zusjes die langzaam dichterbij kwamen en met pootjes
houtmolm wegveegden. Jacht op wormen was
geopend en daarmee ook de jacht op elkaar. Want had kip nummer 1 net een worm
te pakken, kwam kip nummer 2 (of 3) aangerend, trok de worm uit bek van kip
nummer 1 en rende door het hok. Achterna gezeten door kip nummer 1. Ondertussen
liepen ze dwars over worm van kip nummer 4, die achter kippen nummer 1 en 2
(of3) aanging. Kip nummer 5 had ondertussen ook een worm en alle kippen vlogen
achter haar aan. Werd een ware voedselstrijd in de bak. Hoezo delen van het
voedsel? Uitgehongerd leken ze wel.
Het leeft nu dus in huis. Af en toe hebben ze ruzie met de warmtelamp, want dan
worden ze geconfronteerd met hun eigen spiegelbeeld en indringer wordt
duidelijk gemaakt dat het hok vol zit. Piep-piep-piep wordt dan afgewisseld met
een harde tonk!! Grappig. Mini kipjes. Lief en aaibaar. Echt heel slim zijn ze
niet. Hoewel, toen de kinderen vanmorgen weer een lading wormpjes in het
kippenhok gooiden, wisten de kippen meteen wat ze te doen stond. Eten.
Krabbelen met hun pootjes en er was genoeg voor iedereen. Harmonieuze
paasmaaltijd.
Sophie heeft een ander beeld bij een liefdevol paasontbijt. Onthoofd haar paaskip. |