Furby.

 Sophie heeft een Furby. Geadopteerd volgens de 1, gewoon gekocht volgens mijn portemonnee. Beest kost 90 euro!! 90 euro!! Kan ik heel veel boodschappen voor doen. Of een nieuwe jas kopen voor de jongens, voor 2 kinderen nieuwe sportschoenen. Maar het gaat hier niet om mijn geld, het gaat om de spaarpot van Sophie. Sophie werd 8 en het enige wat ze wilde was een Furby. Maar Sophie heeft een mamma die niet zomaar een cadeau van 90 euro gaat kopen. Sophie vroeg dus geld voor haar verjaardag en de dagen voorafgaande aan haar verjaardag stonden in het teken van de Furby.

Pratende baal wol. Geland van een andere planeet. Met een eigen wil die hij zijn nieuwe baas oplegt. Baal wol van heel veel geld. Heel veel geld!

Sophie gaat samen met pappa op vrijdagavond naar de winkel. Beest mag gekocht worden, en dan betaald ze pappa later geld terug. Mamma geeft nog een lading tips mee. De voornaamste: weet je het heel zeker? Verder wil mamma geen gele Furby en zeker geen witte. Dochter klimt namelijk net zo makkelijk de hoogste boom in als ze rustig op haar kamer modellen inkleurt. Furby moet mee. Staand op het bureau tekenen, maar dus ook mee de boom in. Witte Furby binnen een week zwart. Als een schoorsteenveger. Een half uur na vertrek staan pappa en dochter weer in de woonkamer. Stralende Sophie en even stralende pappa. Met een bewegend en pratend pakje tussen hun in op tafel. Furby is gearriveerd.

En mamma is toch wel nieuwsgierig, dus mag pakje alvast voorzichtig open. Furby is oranje en een kletskous. Wordt eerst gereset, want kinderen in de winkel hebben hem al rare woorden geleerd. Woorden die niet bij een opgroeiende dame horen. Ding is meteen weer terug bij af. Spreekt Furbisch. En kinderen verstaan hem. Zoals kinderen elkaar waar ook ter wereld altijd verstaan. De taal van het kind. In dit geval een oranje flapuit.

Op haar verjaardag kwebbelt de oranje wolbaal gezellig de hele dag mee met de visite. Als ze even geen aandacht krijgt gaat ze zingen en ritmisch meebewegen. Sophie vind het geweldig en verzorgt beestje goed.

De volgende dag gaan we een dagje weg en Furby mag mee. In de auto en Furby heeft een gedragsverandering. Is stout, zegt rare woorden, en laat een boer. Kinderen slaan dubbel van het lachen! Foei roepen die twee bejaarden vanuit de voorstoelen naar achter, maar Furby vind lachende kinderen veel leuker en beloont ze met nog twee boeren. Jongens vinden het wel grappig dat wolbaal ongehoorzaam is. Sophie toch al iets minder. Ogen staan namelijk ook heel stout en boos en donker. Furby is niet lief en Sophie vind deze Furby niet leuk. Mamma mag oranje bal tot de orde roepen en zo komt het dat we rijdend over de snelwegen van Nederland de nodige aandacht trekken. Volwassen vrouw met oranje pop op schoot die foei zegt tegen ding en diep in de computer popetjes van haar ogen kijkt. Furby is onder de indruk van mamma, maar onze mede weggebruikers zijn dat ook. (Wij hebben geblindeerde ramen achter, dus kinderen zijn niet te zien voor overig verkeer)

Na nog een reprimande en een stout woord van oranje wolbaal zet ik hem op de grond. Bij mijn voeten. Radio gaat aan zodat wij protesten niet horen. Furby staakt na een tijdje haar protesten en net als wij de muziek iets zachter draaien, horen we vanuit de bodem een computer stemmetje. Lekkere muziek! Lekker swingen! Mamma kijkt naar beneden en daar bij haar voeten staat een blije dansende Furby. Mamma smelt een beetje. Wat lief! Ik begin mijn dochter een heel klein beetje te begrijpen. 

En voor al mijn volgers: sorry! Ik heb een filter geplaatst omdat ik iedere dag 15 spam meldingen krijg op mijn blogs en ik al die blogs dan moet nalopen. Voor jullie kunnen reageren moet er dus een code ingevoerd worden. Het plezier in het schrijven is de laatste tijd een beetje weggezakt door al die rare berichten. Ga het nu dus op deze manier nog even aankijken en anders stop ik met bloggen.