Lichtjesavond.

Het is 7 november en vandaag is er iets bijzonders aan de hand. Of eigenlijk vanavond. Vanavond staat er iets te gebeuren en de leerlingen weten het. De laatste puntjes worden op de spreekwoordelijke i gezet door de mensen van de ouderraad. Leerlingen hebben last van acute incontinentie, want er lopen iedere keer kinderen door de gangen. “Is dat voor vanavond? ” “Ja, dat is voor vanavond. “Leuk!” 1 jongetje hebben we wel 3 keer langs zien komen. Geef hem ongelijk. 4 vrouwen die een tent op proberen te zetten is natuurlijk een veel leuker schouwspel dan om te lezen over de Industriële revolutie of over het periodiek systeem. Hoe lang zou het duren voor tent in elkaar stort en de 4 dames liggen te worstelen onder tentzeil? Niet dus, want tent is speciaal voor dames. Poten uitschuiven en klaar staat de tent. Ideaal.  Jammer voor jongetje. Een kleuterklas dacht trouwens dat we gingen kamperen op school vanwege die tent. Ooit. Ooit. Die zolder blijft me namelijk intrigeren. Maar vanavond niet. Vanavond is het feest.

In de klassen zijn de leerkrachten bezig geweest om lampjes op te hangen. Tussen de lampionnen door, over de vensterbanken, langs de ramen. Klas is opeens wel heel erg gezellig!! Kinderen lopen met open monden van het ene klaslokaal naar het andere lokaal. “Aaaaaah!”, “ohhhhhhhhh!” Zijn kreten die ik veelvuldig gehoord heb vanavond. Het mooiste vond ik een piepklein meisje die rennend door de gangen van de school ging. Van klas naar klas naar klas. In de deuropening bleef ze staan, een diepe zucht kwam uit ieniemienie meisje vandaan, gevolgd door een bewonderend: Wauw!! Om weer door te rennen naar het volgende verlichte lokaal. Meisje vond de school helemaal geweldig. Hier wilde ze iedere dag wel naar toe.

En geef haar maar eens ongelijk. Al bij aankomst was de school feeëriek verlicht. Kleine lampjes achter de ramen schenen uitnodigend naar buiten. Komt u maar een kijkje nemen. Schaduwen van lampionnen deden de rest. Daar was iets te doen. En de mensen die gelokt werden door het licht liepen als ware eregasten over een soort rode loper, maar dan van lichtjes. Zo van de poort naar de hoofdingang. Vuurkorf zorgde voor een nog betere wintersfeer. De school was zodoende vol met mensen. Leerlingen; ouders; opa’s; oma’s; vrienden. Kinderen trokken aan mouwen van volwassenen die weer eens stonden te treuzelen, stonden te ouwehoeren met bekenden. Er was nog zoveel te zien!! Leerlingen stonden trots te stralen bij zelfgemaakte lampion. Vleermuizen, uilen, minions, bomen, koekblikken met kleine gaatjes, het zag er allemaal weer super uit!

Na afloop kwam iedereen samen in het zenuwcentrum van de school. De grote zaal. En daar te midden van alle crea werkstukken konden de mensen napraten over alles wat ze gezien hadden met een kopje koffie, beker thee, glaasje limonade.  De sfeer was geweldig en ik heb weer eens ouderwets genoten. Familieschool: voor ons is het inmiddels heel gewoon, maar het blijft bijzonder!