Finn verjaart, 6 jaar en hoewel we zijn verjaardag pas
zaterdag vieren, mag hij uitkiezen wat hij wil eten. Spaghetti zegt hij. Mac
vreselijk fluistert zijn zusje en die kipnuggets, die kipnuggets doen het hem.
Meneer wil wel naar de Mac vreselijk. Zus blij, broer blij, Big macs, Finn
blij, want broer en zus blij. Kinderhand is snel gevuld.
Bonnetjes, we hebben kortingsbonnetjes en die bonnetjes
zorgen voor korting. Ligt verscholen in de naam. KORTING! De vorige keer dat we
allemaal door de glijbaan van de Mac reden, zat pappa achter het stuur, want
mamma durft dat niet. Pappa sprak in televisie en Finn vroeg zich af of het wel
goed ging met pappa. Pappa sprak namelijk tegen televisie. Tegen televisie
zonder plaatjes of bewegend beeld. Erg vond ik dat. Jongste zoon die dus
doorhad dat pappa af en toe vreemd deed.
Nog veel erger vond ik het vanavond. Want klaarblijkelijk
is het de normaalste zaak van de wereld voor mamma om tegen televisies te
praten. Er werd helemaal niet gevraag of het wel goed ging met mamma. Gesprek
tussen mamma en donkere beeldbuis werd voor kennisgeving aangenomen. Mamma
sprak duidelijk. Over bonnetjes. En zonder saus. Bonnetjes met chocolademelk.
En mamma moest in plaats van 18.50 opeens 22.45 betalen. Maar mamma kan
toevallig heel goed rekenen en trapte er niet in.
Meisje bij kassa 1 gaf haar fout toe en ja, inderdaad
18.50 moest het zijn. Mamma blij, meisje achter eerste loket niet zo. Zeurende
klanten ook altijd! En dat op de maandag. Week was nog maar net begonnen.
Meisje achter kassa 2 schuift raam open en geeft een tas
door. Mamma zet de tas op de bijrijderstoel en wacht af. Meisje heeft raam
alweer dicht. Kijkt naar mamma. Mamma kijkt terug. Vriendelijk lachend. (Nog
wel) Meisje schuift raam weer open. "Ja?" "Ik krijg nog een paar spullen.
Kinderdoosjes bijvoorbeeld" "O!" Meisje schuift raam dicht, komt terug met twee
doosjes. Raam dicht. Raam open; flesjes chocolademelk en knijpfruit gaan naar
buiten. "Heb ik nu alles?" Vraag ik maar ik praat tegen dichtgeschoven raam. Het
zal wel. Ik rij een stukje, maar besluit dan toch even te kijken. Big Macs van
Niels missen. Grrrrrrrrr. Krijgt die jongen een keer twee Big Macs in 1 keer,
zitten ze er niet bij!!
Ik zet mijn auto in de achteruit en parkeer hem dwars op
een parkeervak. Parkeervak 1! Kom nog een collega van school tegen. Sorry voor
mijn rode hoofd en het ontbreken van tijd voor een gezellig gesprek!! Maar ik
wil wel graag mijn Big Macs hebben. Nou ja, die van Niels dus. Meisje van raam
2 wil eigenlijk naar buiten komen om te zeggen dat ik alleen daar mag parkeren
op aanwijzingen van het personeel, en dat zij die aanwijzingen niet had
gegeven, maar besluit bij het zien van mijn rode hoofd, eieren voor haar geld te
kiezen en veilig achter raam te blijven staan. "Ik heb geen Big Macs gekregen" zeg
ik tegen dicht raam. "Bonnetje???" Vraagt ze door raam. Ik wapper met bonnetje.
Zo dat ze het net niet kan zien. Deur gaat open, op een kier en meisje kijkt
naar bon. "O ja, inderdaad. 2 big macs. En die heeft u niet?" Nou eigenlijk wel,
maar ik wil er nog twee gratis en dus laat ik de rest van mijn eten koud worden
in de auto. "Nee, die heb ik niet" Deur wordt dichtgeslagen.
Ik blijf staan. Naast raampje twee. Zwaai vriendelijk
naar mensen in langsrijdende auto’s, blokkeer het uitzicht van binnen etende
mensen en knik naar auto’s die door de glijbaan rijden van Mac vreselijk, en bij
meisje nummer twee blijven staan om te wachten op patatjes. Knikken aarzelend terug.
Na 5 minuten gaat de deur wederom open en zie daar! Ik
krijg zowaar de Big Macs in een zakje. Niets excuses voor de koude patatjes, en
voor de warme toetjes. Nee, hoor. Meisje drukt zak in mijn handen en doet de
deur weer dicht. Ik loop naar mijn auto. Parkeren alleen op aanwijzingen van
personeel. Scheef. Ik stond scheef zag ik. Tssssssss! was vast niet aangegeven.
Zoon had echter de tijd van zijn leven. Nog nooit zo veel
toeterende auto’s met zwaaiende mensen gezien op zijn verjaardag. En dan ook
nog kip nuggets eten in de auto! Want terwijl mamma gek deed naast de auto,
aten jarige job en zus alvast hun doosjes leeg.
Hoezo er is maar 1 big mac? Niels heeft er al twee!! |
mama for president!!!!!
BeantwoordenVerwijderenLeuk en zeer herkenbaar :-)
BeantwoordenVerwijderenHa, ha,.......jullie hadden een geweldige maaltijd! Wat een show weer zeg.
BeantwoordenVerwijderenJullie hebben Ronald McDonald helemaal niet nodig voor het entertainment-gehalte :)
BeantwoordenVerwijderenIk kom daar echt nooit, dus heb er geen ervaring mee. Maar praten tegen een scherm!!!
BeantwoordenVerwijderen