De Bionische pappa.

 Pappa is geopereerd en heeft naar eigen zeggen een halve bouwmarkt aan ijzerwaren in zijn hand. Zijn hand die ook enorm groot is. Een monsterlijke hand vinden we het, maar de patiënt vindt het wel mee vallen.  Die ijzeren plaatjes moeten toch ergens passen.

Maar nu kan hij niets. Geen deksels van potjes schroeven, geen deur openen. Handig als mamma opeens inkopen voor school gaat doen en pappa zelf naar huis loopt. Staat hij voor de deur, weliswaar met sleutel, maar verder kan hij alleen naar de deur kijken. Met de sleutel in zijn hand. Dat dan weer wel. Pappa kan niet fietsen en niet auto rijden. Maar hij heeft dus wel allemaal metaal in zijn hand. ‘Heeft hij laserstralen?’ Vraagt vriendje aan Finn. ‘Ja, die heeft hij dinsdag geoefend. Toen bliksemde het wel een uur.’ ‘Ja! Dat weet ik. Wel een hele avond aan laserstralen! Was dat jouw vader?’ ‘Ja. Dat was mijn vader.’ ‘Wauw! Maar nu ziet hij wel heel wit.’ ‘Ja, hij is nu heel ziek. Dat komt denk ik omdat hij moe is van al die laserstralen schieten.’ ‘Ja, jouw vader is ook al oud. En grijs. En bijna kaal.’ Onder tussen probeer ik serieus te werken, maar dat lukt niet erg. Het gesprek gaat verder.

‘Kan jouw vader straks ook de auto banden automatisch oppompen? Wij moesten gister of 3 daagjes geleden naar de garage met een lekke band.’ ‘Ja, dat doet hij gewoon met zijn pink.’ ‘Wauw! Kan hij dan ook de verkeerslichten op groen laten springen? Dat kan mijn pappa namelijk wel.’ ‘Pfft, dat kan hij al jaren. Dan belt hij gewoon ’s morgens dat hij er aan komt en dan staan alle lichten al op groen.’ ‘Die hand is wel heel dik, dus wat kan je vader nog meer?’ ‘Hij is nog aan het oefenen. Nu kan hij niet eens zonder hulp douchen. Moet mamma hem helpen. Staan ze in hun blote kont in de douche en dan zijn de armen van pappa ingepakt met plastic.’ ‘Ieeeehhhhhhh! In hun blote kont?’ ‘Ja, ik ga ook altijd met mijn blote billen in de douche.’ ‘Ieeeeehhhhhhhh! ……. Ik eigenlijk ook.  Maar wat kunnen die andere dikke vingers?’

‘De afstand bedienen van de televisie. Hij kan gewoon met zijn middelvinger de zenders veranderen.’ ‘En wat doet hij dan met zijn vinger naast de pink?’ Ondertussen lopen de beide mannetjes als robots door mijn huis denkbeeldige laserstralen in de rondte te schieten. ‘Dat moet hij nog ontdekken.’ ‘Hopelijk kan hij straks mensen laten vliegen met die vinger.’ ‘Dat zou ik wel gaaf vinden. Dan brengt hij me naar school en dan vlieg ik met hem mee en als iemand mij pest, dan straalt pappa zijn: ik laat je vliegen vinger naar die pester en dan vliegt hij hem zo naar de maan.’ ‘En weer terug. Want anders is het zielig voor hem zijn pappa en mamma en hem zijn broers en zussen. En pesten doet hij waarschijnlijk toch niet meer, zo is hij geschrokken.’ ‘Ik denk toch niet dat hij straks mensen kan laten vliegen. Ik denk dat hij gewoon met zijn laatste vinger kan toveren. Tovert hij de zon tevoorschijn en enge mensen weg.’ ‘Ja!!! Die is goed! Dan hoeven we ook geen sneeuwpop meer zelf te maken, want die tovert je vader dan gewoon van de Noordpool af.’ ‘Whahahahahaha! Ja, en dan tovert hij een auto naar de Noordpool terug. Of een flatgebouw, dat is grappig. Dan komt hij zelfs in de krant.’

‘Jouw vader mag dan oud en grijs zijn en niet eens normaal op een trap kunnen staan, hij is wel een echte transformer pappa.’ ‘Dus! Mijn pappa is het ene moment een oude man die een ongeluk krijgt en het volgende moment is hij een vliegende superheld die flatgebouwen op de Noordpool plaatst.’ ‘En in zijn blote billen douchet. ‘

Wacht maar tot ik terug transformeer! Ik ben nog niet afgeschreven!