zaterdag 4 december 2010

Tempo.

De inwoners van een door mij zeer geliefd land, staan niet bepaald bekend om hun hoge werktempo. Daar heb ik het al eens over gehad, slaan we nu over. Dat ze ook totaal geen tempo hebben in hun vrije tijd, levert hele gekke situaties op. Zo reden wij op een soort B-weg die van het ene dorpje naar het andere slingert. Het was rond een uur of 6, dus aardig druk. Er reden 6 auto's voor ons. Op een bepaald punt moesten we een bospad oversteken. U weet wel, daar kunnen elanden op lopen. Die mythische beesten die op een driehoekig bord langs de kant van de weg staan. Weet u nog? Die staan er speciaal voor de toeristen. Ben zegt dat hij er 2 heeft gezien, nou, ik in al die jaren nog nooit!! Wel, zo'n bospad moesten we dus oversteken. Gaat u even zitten? Auto 1 remt af. Kijkt links, rechts, links, nog een keer rechts en ja hoor, ze steken over. 

Auto 2 staat dus al stil. (Wij allemaal overigens) kijkt links, rechts, links, rechts en steekt over. Auto 3 rolt een stukje naar voren kijkt links, rechts, links en JA!!! steekt over. 


Auto 4 is daar zo van geschrokken, dus links, rechts, links, rechts, links, rechts. Ons is het nu een totaal raadsel waar ze allemaal op staan te wachten. De familie egel? Rollende naaktslakken? Geen idee. Wij hebben links de volgende bocht al kunnen bekijken, en rechts zien we bomen, bomen, bomen. Noemen ze bos in zweden. Bewegen zich over het geheel genomen niet. Afijn, het ritueel herhaalt zich bij auto's 5 en 6 waarbij ik sterk de neiging moest onderdrukken om uit te stappen om ze een duwtje te geven. Mocht niet van Ben. 


Na een HALF UUR!!! Volgens Ben 5 minuten. (Alsof dat al niet erg genoeg was) konden wij onze weg vervolgen. Toen we midden op het bospad stonden trouwens wel even links en rechts gekeken. Je weet natuurlijk nooit of er opeens zo'n verkeersbord over het pad wandelt. Moe van het gezapige tempo kwam ik thuis. 


Nog zo'n situatie: Ik wilde tio fritidsmarken utomlandet. Dat zijn 10 postzegels voor het buitenland. 1 Kassa open. Mijn caissière had ze niet. Manager gebeld. Laat maar zeg ik, kijkend naar de rij achter me, komt morgen wel, maar nee, postzegels moesten er komen. En die kwamen er na zo'n 5 minuten. Ik inmiddels zo rood als een biet, maar ik was de enige die zich op stond te winden, want de mensen achter me bleven gewoon rustig wachten!?
Opgelucht dat ik kon betalen, en snel kon vluchten, schoten de manager en de caissière in de stress. Geen air-mail stickers. Airmiles? Nee, blauwe stickers, komen de kaarten eerder aan. Boeiend voor mij, ik heb 6 weken vakantie! Wat maakt mij die stickers nou uit, dat mijn kaarten in een vliegtuig mogen? Ik wist nog te glimlachen naar de mensen achter me. Als een boer met kiespijn. Dat dan weer wel. Maar die mensen bleven vriendelijk lachen en keuvelen, terwijl hun diepvriesspulletjes lagen te ontdooien. Maakt ze dus helemaal niets uit. Na nog eens 5 minuten afgerekend en met postzegels en stickers de winkel uit gelopen. Licht verbaast. 


Nog zo'n voorbeeld. Mega supermarkt in de grote stad. Veel stadsmensen dus, die over het geheel genomen iets sneller leven. Hier niet dus. Met mijn volle kar sluit ik aan achter in de rij. 4 Volle wagens voor me die rustig staan te wachten. Op het moment dat er nog eens 3 wagens achter me staan, zie ik naast ons gewoon een mevrouw achter een kassa zitten. Maar geen rij!!! Bent u open? Ja. Oké, ik met volle kar en Niels uit de rij en bij die mevrouw afrekenen. Niels en ik zweren het; de rest van de karretjes bleef gewoon in de rij staan. Alle tijd van de wereld klaarblijkelijk. 


Soms, heel soms hebben ze wel tempo. Rond 12 uur en rond half 6. In ieder geval als ze in de Ikea rondlopen. Gaan ze trouwens ook speciaal rond die tijdstippen naar toe, met een speciale trap kom je zo uit het winkelcentrum het restaurant binnen. Waar je dus enorme rijen aantreft. Kom je voor een kop koffie, dan hebben ze een speciale counter waar je met je Ikea pas gratis koffie kunt inschenken. Dan ga je eens rustig achteroverleunen om mensen te bekijken. In alle rust gaan ze stapje voor stapje naar voren op weg naar hun warme maaltijd. 's Middags en 's Avonds, want ze eten hier 2x warm. Opvallendste verschillen? 1) Mannen gaan aan tafel zitten met kroost, vrouwen staan in de rij.
                                    2) Kinderen eten aardappelen met groentes!! Dus niets Ikea happy Meal met gratis ijsje! O, wel gratis perenijsje. Voor alle kinderen overigens. Ook voor de kinderen van wie  pappa en mamma met een kop koffie in een Zweeds tempo naar andere mensen kijken die tussen veehekken in draaiend op weg zijn naar warme aardappelen. Nog een kop koffie Ben?
Anna Marie.