maandag 14 april 2014

Joris in de Efteling!

Hoi Joris!

Het avontuur wat ik nu weer heb beleefd is wel heel erg gek. Weet je nog dat ik me in Alkmaar liet insluiten in een vrachtauto? Met die auto reed ik Alkmaar uit. We reden en reden en af en toe stopten we even. Dan gingen de deuren open en werden er kazen uitgehaald. En helemaal aan het einde was de laadruimte bijna leeg. Er lagen nog maar een paar kazen . Op het moment dat de deuren voor de laatste keer open gingen, ben ik uit de auto gerend. De chauffeur zag mij en probeerde me nog te pakken, maar ik schoot snel weg. In dat dorp was het heel druk met wandelende mensen. En allemaal liepen ze 1 bepaalde kant op. Uiteraard was ik nieuwsgierig en ben ik met ze meegewandeld.

Na een wandeling langs allemaal stilstaande auto’s, met daarin nog veel meer mensen, kwamen we aan bij een tuin met hekken. En alle mensen gingen daar kaartjes kopen. Voor heel veel geld, ik natuurlijk niet. Ik sloop gewoon door de tralies. En toen stond ik in een soort park. Of een speeltuin. En wat ik daar allemaal zag, dat ga je echt nooit geloven! Maar alles wat ik nu ga vertellen is echt waar!

In het park waren heel veel rijen mensen. Die liepen langs ijzeren hekjes en dat ging heel erg langzaam. Zelf keek ik gewoon even waar de ingang was en dan trippelde ik daar naar toe. En als je dan vooraan stond, dan kwam er een bakje, of een bootje en daar ging je dan inzitten. Een paar waren heel erg leuk. Je hoefde helemaal niets te doen, helemaal automatisch kwam je langs elfjes en kabouters en zingende theekopjes. Die waren heel erg leuk. Maar er waren ook hele enge banen. Bij die banen ging je eerst rustig weg en opeens gingen ze heel hard! En dan sloeg je over de kop en werd er water over je heen gegooid en kwam je helemaal bang en misselijk bij het einde. Dat waren de niet leuke attracties. 1 was er naar mij vernoemd. Joris en de Draak! Ik ben dus al helemaal een beetje bekend. Maar ik durfde er niet meer in. Straks werd ik weer natgemaakt en gingen we weer over de kop!

Er was ook een bos. In dat bos woonden allemaal sprookjesfiguren! En nu denk jij natuurlijk dat sprookjesfiguren nep zijn, maar ik heb ze in het echt gezien! Ik heb Assepoester gezien en roodkapje. Ridders, draken en prinsessen. Een pratende boom en een meneer die hele bolle wangen had en de hele tijd riep: dank u wel! Als iemand hem eten gaf! Ik gaf hem een appel. Want hij moet een beetje om zijn lijn denken. Die boom was trouwens heel slim. Hij kende heel veel verhalen! En iedereen bleef luisteren. Met open mond. Zelfs de eekhoorntjes. En een dikke spin. Die zat verstopt in de haren van de boom.

Een heel klein stukje verder zag ik iets wat ik mijn hele leven nooit meer zal vergeten! Een blote keizer!!! Echt waar!! Zo warm was het nog helemaal niet, maar er was een keizer en die kreeg nieuwe kleren. Waar het precies verkeerd is gegaan weet ik niet, maar hij had ze echt niet aan! Ik heb een foto gemaakt. Die stuur ik je ook toe. Helemaal in zijn aller-aller blootst liep hij door zijn paleistuinen! En iedereen kon zomaar zijn blote billen zien!

Jasper, ik heb een gezin gevonden waar ik een tijdje bij ga wonen. Dat weten ze nog niet, maar die mensen beleven net als mij ook altijd van alles. Ze hebben 3 kinderen. Twee jongens en een meisje. En als ik dan bij ze ga wonen, beleef ik gewoon nog meer avonturen! Tot ik een nieuw gezin heb gevonden. Een hele prettige dag nog! En de groeten aan alle kinderen op school!


Joris.
Kijk! De keizer zonder kleren!

2 opmerkingen:

  1. Oh, wat jammer Anna Marie dat je zo weinig reacties krijgt op je verhalen. En ik vind ze zo leuk en geniet er van! Zou het aan mijn oude beroep liggen dat ik het zo leuk vind allemaal?
    Ik ben nu al benieuwd naar het gezin waarin hij terecht zal komen.
    (hij komt me trouwens wel bekent voor: van de I en eindigend op A??)

    Groet Trijnie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig leuk verhaaltje weer Anne Marie, ik geniet er telkens weer van. En steeds meer zou ik willen dat ik de illustraties zou kunnen tekenen die bij het lezen in mijn hoofd komen. Wat zou het een leuk boekje worden.
    Groeten, Annet

    BeantwoordenVerwijderen