vrijdag 7 oktober 2016

Luxe lunch

Het is vrijdag en vrijdag is tegenwoordig mijn vrije dag. Dat ga ik natuurlijk aan niemand melden, want het is per slot van rekening MIJN vrije dag. En op mijn vrije dag heb ik alle tijd om ’s morgens door de supermarkt te slenteren. Lekkere broodjes kopen voor de kinderen voor de lunch. Italiaanse broodjes en verse croissant, gegrilde worst en vers geperst sap. Sap ziet groen met ronddrijvende zwarte stippeltjes, maar schijnen kiwi’s te zijn. Gezonde groene geperste kiwi’s in een fles voor moeders die het te druk hebben om zelf te persen. Moeders zoals ik er dus ook 1 ben. Ik kijk met groene vitaminebom vrolijk om me heen op zoek naar andere hardwerkende drukke moeders, maar de supermarkt is angstvallig leeg op vakkenvullende jongen bij de appelen na. Jongen kijkt terug. Verbaasd om zoveel vrolijkheid in de winkel. Naast de gegrilde worst koop ik ook hotdogs, want die zijn dan zo lekker op die harde pistoletjes. Eigengemaakte hotdogs in een krokant jasje.

Mijn wagentje wordt voller en voller en als ik bij de vriezer sta constateer ik dat er zuiver en alleen lekkere dingen in de kar liggen. Geen verantwoorde bloemkool, geen macrobiotische melk, geen sperziebonen en ook geen aardappelen. Moet ik die nog maar even pakken? Zuiver voor de vorm, want ik eet geen sperziebonen tijdens de lunch. Geen bloemkool ook. Ik besluit het niet te doen, niemand die het immers ziet in de tamelijk lege supermarkt.

Dan betaal ik een behoorlijke hand geld aan de kassa, want al die lekkernijen kosten opgeteld heel wat. Geeft allemaal niets, want we gaan luxe lunchen. Kinderen en ik. Even later  fiets ik hardop lachend terug naar huis met overal boodschappen op en aan mijn fiets. Mijn fiets is op de 1 of andere manier altijd te klein voor de hoeveelheid boodschappen die ik meeneem en zo kon het dat de zak chips die ik voor vanavond meenam, niet bestand bleek te zijn tegen de kracht van de snelbinders. Met een behoorlijke knal waaiert een wolk paprika chips uit over de grond.  Dat scheelt weer een kilo op mijn heupen denken we dan maar.


Ik dek de tafel, het lijkt wel een generale test voor de Kerstdagen. Om kwart voor 12 wacht ik tot de kinderen uit school komen.  En ze komen; zwaaien de deur open, smijten de gymtassen op de grond, schoppen hun schoenen er achteraan, mopperen op de winterjassen die kriebelen en lopen de woonkamer in. De deur laten ze openstaan. Blijven heel even kijken bij de feestelijk gedekte tafel met alle lekkere broodjes, groen gezond geperst kiwi sap met zwarte stippeltjes en lopen dan naar de bank. Ploffen er synchroon op, pakken in 1 vloeiende beweging de ipads van de lader en vragen of er ook een normale boterham met chocopasta is. 


2 opmerkingen:

  1. Zo je best gedaan en dan een gewone boterham! Heel herkenbaar, maar leuk is anders. Mijn kinderen speelden altijd het liefst met de verpakking en de doos van hun cadeau. Een beker met een lepeltje was ook favoriet. Kinderen, onvoorspelbaar. Een leuk logje.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha daar ga je dan met je feestelijke luxe lunch... Die kinderen zien soms echt niet wat wij zien hè?
    Fijne zondag,
    Liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen