donderdag 30 mei 2013

We blunderen vrolijk verder.

Als je een bepaalde leeftijd bereikt verandert je lichaam. Hoef je helemaal niets voor te doen. Gewoon gratis en voor niets krijg je heupen. Zwembandjes. En enorme bovenbenen. Gewoon helemaal uit zichzelf. Heeft te maken met zwaartekracht. Je lichaam verliest de strijd tegen de zwaartekracht. Tegelijkertijd krijg je rimpels. Heeft te maken met het houden van je kinderen en hoeveel zorgen je hebt om diezelfde kinderen. Hoe meer rimpels, hoe meer je om je kinderen geeft. Ik geef denk ik heel veel om mijn kinderen. Heb heel veel rimpels. En zwembandjes. Pas opeens mijn zomerbroek niet meer. De zomerbroek die ik al had toen ik in verwachting was van Niels. 11 jaar geleden. Maar nu past hij opeens niet meer. Strak om mijn billen en een striem in mijn buik.

Grijze haren. Kun je niet meer om heen. Je blijft aan het kleuren. En als je dan eindelijk denkt dat je er gedekt bij loopt, piepen er toch nog grijze haren tussen je pruik. En kun je weer aan de slag. Ik had nu bij een outlet winkel twee dozen kleurmiddel gekocht. Spotgoedkoop. Maar dan kom je thuis en dan blijkt waarom spotgoedkoop niet altijd even handig is. De gebruiksaanwijzing was in het Bulgaars!! Nu spreek ik mijn talen over de grens, maar Bulgaars is ook voor mij een land te ver. Ergens in de tekst stond 30 en een stukje verder 45. Ik ben er van uit gegaan dat dat de minuten waren. Ergens tussen de 30 en de 45 minuten inwerken besloot ik.

Ging vrij goed. Behalve dan dat ik staande in mijn beha ging strijken. Handdoek om mijn haren heen. Haren die bedekt waren met een schuimende massa. Een vieze bruine schuimende massa. En het journaal begon, en eindigde; een actualiteitenprogramma begon en Ben kwam opeens naar beneden. “Zeg, moest dat spul niet met een half uur uit je haar? Je staat nu al ruim een uur. En misschien is het handig als je het gordijn dicht doet.”

De kleur is geloof ik best goed gelukt uiteindelijk. Ik heb er in ieder geval nog niemand over gehoord. Kan ook zijn door mijn geslaagde poging om een rookgordijn op te gooien. Vlak voor ik tussen de middag naar school zou fietsen om de kinderen op te halen, merk ik dat mijn gezicht trekt. Droge huid. Lekker crème smeren dus. Lekkere zonnebrandcrème. Met kokos. Dikke substantie die zo heerlijk naar de zomer ruikt. Ik smeer en smeer en wrijf uit. Stap even later op de fiets. Ben blijft thuis. Staat in de deuropening. Zwaait.

Op het schoolplein vragen een paar moeders zich af of ik ziek ben. Ik zie zo wit. Lijk wel een geisha. Lijk wel een zieke Geisha. Witte laag schittert op mijn gezicht. Ik word zo rood, dat die kleur zelfs door wit masker heen breekt. Het zal toch niet? Je gaat over straat, uitgezwaaid door eega en je bent helemaal wit! Sta je er weer gekleurd op.

’s Middags help ik bij het tuinen van de groepen 4. We gaan worteltjes zaaien. Worteltjeszaad vermengt met zandbak zand. Ik leg uit, zittend op mijn hurken. Kinderen staan om me heen. Kijken naar zaad in bakje. “Wat ruikt dat lekker!” Roept 1 leerling. “Ruiken, ruiken,” roepen de andere kinderen. “O ja! Het ruikt heel erg lekker!” Verbaasd kijk ik naar kinderen. Speur naar verborgen camera. Steek mijn neus in bakje en ruik zand. Gewoon zandbakzand. Kijk naar kinderen die spontaan allemaal hun neus in bakje zaad steken. “Het ruikt naar kokos!!” Ik schiet in de lach. Dat is mijn crème jongens. Jullie ruiken mijn crème. “Waarom smeer jij je crème op onze wortelzaadjes?”


Tja, Sorry kinderen. Maar hoe ouder je wordt, hoe gekker. Hangende heupen, bijzettafeltjes, rimpels, grijze haren en dan opeens doe je dingen die niet uit te leggen zijn. Crème smeren op wortelzaadjes bijvoorbeeld. Of strijken in je beha. Als een geisha naar school. Of gewoon in al je naïviteit zeggen dat je wel een verborgen camera hebt om graffiti spuiters tegen te gaan. Staat in je slaapkamer. Dat hij op straat gericht staat mag niet meer baten. Collega’s luisteren al niet meer. Duiken onder tafel en stikken van het lachen. Het is in ieder geval nooit, maar dan ook nooit saai bij ons. Dus die geraniums mogen voorlopig in het tuincentrum blijven staan.
Geen woorden nodig. Knettergek! Zijn ze in dat gezin!

6 opmerkingen:

  1. Inderdaad. Erg leuk verhaal. Was de outlet niet de Action?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Grappig! Ik koop ook wel eens van die goedkope haarverf, en inderdaad zijn de instructies dan vaak in een taal die absoluut onleesbaar is.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe verzin je het weer...maar ik voel helemaal met je mee, ouder worden geeft soms van die dagen dat het allemaal niet lukt!!!
    Denk maar lekker aan jezelf, smeer je crème iedere dag en neem af en toe een time-out!!

    Geniet van een zonnig weekend,
    xxxEefie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heerlijk mens ben je toch! Fijn weekend. Groetjes, Annet

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Veel herkenning bij het ouder worden, maar ja, ik ben veel ouder :-)))Nee, nooit saai bij jullie, ik geloof het direct!
    Mooie zondag, wie weet wat die weer brengt.
    XX Gon

    BeantwoordenVerwijderen