maandag 5 augustus 2013

Haaien.

We gaan naar opa en oma! Bij opa en oma is het altijd leuk, want ze hebben een grote tuin en daar staat een molensteen in. En bomen om in te klimmen en gras om te voetballen. Opa en oma hebben ook gewoon fietsjes en stepjes. En snoepjes. Een hele kast vol. Opa en oma hebben de oorlog meegemaakt en zorgen altijd voor veel eten. Voor heel veel eten. Want er zal toch iemand op visite komen en je hebt niets in huis.

“Opa!” “Oma!” Julia en Rune rennen naar binnen en blijven bij de keukendeur stokstijf staan. Opa doet verband om oma’s voet. Heel voorzichtig. Oma glimlacht naar de kinderen die ademloos staan te kijken. Opa bromt dat ze te snel hebben gereden. Oma zegt dat opa niet opschiet. Maar opa gaat voorzichtig verder. Opa houdt heel veel van oma. Dat kun je zien. Aan zijn blik en aan alles wat hij voor oma doet. Altijd. Er staat een rolstoel in de kamer. Rune en Julia gaan daar voorzichtig inzitten terwijl mamma de koffie aanzet. Stil kijken ze naar wat opa met oma doet.

“Wat heeft u oma?” Vraagt Rune zachtjes om opa niet te storen. “Oma heeft een zere voet” Opa bromt. “Oma wilde zwemmen en ik had nog zo gewaarschuwd dat ze niet zomaar zonder bandjes in het water mocht springen. Ik had ook nog gezegd dat er in de sloot haaien zwemmen.” Rune schiet in de lach. “In een sloot zwemmen geen haaien opa!”Julia lacht ook. Oma met een zwembandje. Dat is pas raar zeg. “Maar oma luisterde niet. Oma ging helemaal alleen zwemmen en nu heeft een haai haar tenen opgegeten.” Opa kijkt heel serieus. Oma ook. “Oma?”fluistert Julia met een heel klein stemmetje. “Oma, bent u echt een teen kwijt?” “Ja, meisje. Oma is twee tenen kwijt en opa doet nieuw verband om mijn voet.” “Komt dat door een haai in een sloot?” vraagt Rune met grote ogen. Hij kijkt zijn opa aan. “Ja, jongen. Pas als je A-B en C hebt, kun je zwemmen in de sloot. Dan ben je sterk genoeg om met de haaien te vechten. Dan bijt je een teen van de haai af.” Rune knikt. Hij snapt het. Julia knikt ook. Stil kijken ze hoe opa een pleister op het verband plakt en oma’s voet op een krukje neerlegt. Voorzichtig. Oma krijgt nog een kus ook.

“Nu gaan we koffie drinken. Met iets lekkers.” Zegt oma en ze stuurt opa naar de keuken. “In de koelkast staat limonade voor de kinderen” Oma draait zich om naar de kast achter haar. Daar liggen de viltstiften en de kleurboeken. En de trommels. Gekleurde trommels met allemaal lekkere dingen. Van mamma mag dat eigenlijk niet, maar oma zegt dan dat ze nu bij oma zijn en bij oma mogen de kinderen snoepen.


Julia en Rune tekenen een sloot met een haai. Een haai met mensen tenen. Met oma’s mensentenen. En de volgende dag zijn opa en oma de helden van de school. Oma die met een reuzenhaai zwom en opa die met blote handen de haai uit het water trok, zijn buik opensneed en oma’s tenen weer terug plakte. Met een pleister. En toen kreeg opa een kus van oma.

Je bent pas echt overleden als alle herinneringen weg zijn.

4 opmerkingen:

  1. Een mooi verhaal. Mooie herinneringen om te koesteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je Anna Marie

    , veel emoties bij het lezen van dit stukje. Je hebt gelijk, je bent pas dood alje geen herinneringen meer ophaalt, die hebben wij nog genoeg!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen