Brandweer.

Niels had op school een mega grap gehoord. Van je handen maakte je een bruggetje en je proefkonijn maakte van twee vingers een poppetje. Dat poppetje moest dan over jouw vingers lopen. Vingers die geen vingers meer waren, maar opeens een brug. En als dat poppetje dan bovenop de brug stond moest het roepen: brand, brand. Zover zo goed. Maar dan moet de grap nog komen. ‘Wacht even’ zei Niels. ‘Ik ga heel even weg en als ik dan terug kom, zeg ik niets meer, maar uw poppetje loopt over de brug en bovenop roept ze: brand, brand. Afgesproken?’ ‘Afgesproken.’

Niels loopt naar boven en komt inderdaad even later weer terug. Hij vouwt een bruggetje van de handen, en het poppetje van mamma' s handen loopt over de brug. Bovenaan: brand,brand! En dan gebeurt het: Niels sproeit een klots water zo over mamma’s broek. Recht uit zijn mond. Hij had boven snel een enorme slok water genomen. Mamma schrikt en springt naar achter. Het water druipt naar beneden zo haar schoenen in. Niels klapt dubbel van het lachen, maar broer en zus wachten mamma’s reactie af. Oei, oei. ‘Oké’ zegt mamma terwijl ze met een handdoek het ergste water wegveegt, ‘wie van je klasgenoten krijgt straks een draai om zijn oren?’ Ze noemt de namen van de grootste ondeugden. Nee, schud Niels. ‘Het was meester’ ‘Meester?’ Pappa verslikt zich in zijn koffie. Niels kijkt mamma aan. ‘Als u het maar uit uw hoofd laat!’ Broer en zus rollen over de grond van het lachen. Die zien het voor zich. Mamma die de meester een draai om zijn oren geeft. Daar willen ze zelfs eigenlijk wel bij zijn.

Als alle kleren schoon en droog zijn, heeft mamma de ultieme grap voor meester klaar. Op haar hoofd staat een brandweerhelm. Die krijgt broer op zijn hoofd; pappa heeft de bedoeling door en maakt een emmer schoon. Mama loopt naar buiten en koppelt de tuinslang los. Zwaait een paar keer, wat een idioot gezicht is, om al het water uit de slang te krijgen en zo lopen ze door het huis. Broer met een helm, pappa met een emmer en mamma met een tuinslang. Brand, brand roepen ze. Compleet ontspoord zijn ze. ‘Als jullie het maar uit jullie hoofd laten om zo naar school te gaan!’ ‘Niels, als de meester een grap uithaalt, mogen we een grap terug maken.’ ‘Ja, maar meester heeft die grap toch niet uitgehaald? Dat heb ik gedaan.’ Hij schud nog eens met zijn hoofd.

Zo stappen ze op de fiets. Met een helm, een emmer en een tuinslang. Die slang zit gelukkig in een tas. Niels huilt op zijn fiets naast mamma. ‘Ik word echt de rest van het jaar gepest!’ ‘Waarom dan?’ ‘Omdat ik idiote ouders heb. Welke vader komt er nu met een tuinslang op school? Welke moeder met een emmer en welk broertje met een brandweerhelm? Alleen maar om een grap terug te doen? Dat is echt compleet bespottelijk!’ De tranen stromen in grote stromen langs zijn wangen. Zijn ogen zijn niet langer diepbruin, maar kleuren langzaam roder en roder. mamma kijkt het aan en vindt de grap opeens een stuk minder leuk.

Stevig trappen ze door. Achter pappa aan. Pappa is al op school, maar staat gelukkig nog buiten. ‘Misschien moeten we de grap maar niet doen.’ Pappa loopt naar binnen. Naar broer en zus. Niels is inmiddels compleet overstuur en loopt door de school op zoek naar zijn pappa met de tuinslang. Dat iedereen hem ziet huilen interesseert hem geen barst. Het gaat hem niet gebeuren dat zijn vader hem weer voor gek zet. Mamma loopt met hem mee naar zijn gang. ‘Neem maar een slokje water en dan gaan pappa en mamma gewoon weer naar huis. Met emmer, met tuinslang en met helm’ Maar daar in de gang onder de trap naar boven staat de meester en opeens weet Niels het toch niet zo zeker meer. Ze zullen toch niet echt? Achteruit lopend loopt hij de trap op. Hij blijft kijken en is pas gerust als meester achter hem aan komt. Zijn zucht van verlichting is door de hele gang te horen.

Brandweerdag.