dinsdag 11 februari 2014

C.ito

Er is de laatste tijd natuurlijk al heel veel gezegd en geschreven over de Cito toetsen. De Cito die kinderen toetst en daar dan een oordeel aan hangt. Dat wij het niet eens zijn met de doorschietende toetsingsmentaliteit in het Nederlandse onderwijs, is natuurlijk al duidelijk. Kinderen moeten volgens ons de kans krijgen om onbekommerd kind te kunnen zijn. Om zich in een eigen tempo te ontwikkelen. Dat is in het huidige onderwijs niet meer mogelijk lijkt het wel. Scoren moeten ze. Goed en vooral zo hoog mogelijk scoren. Een toets is een middel om te kijken of het kind de lesstof beheerst. Op zich is dat natuurlijk prima, maar als daar dan een oordeel aan gehangen wordt, in de vorm van een A of een E, schiet het zijn doel voorbij. Je toets maar een gedeelte van de kennis, je toetst niet het gehele pakket vinden wij.

Afgelopen week werden wij door de leerkracht van een van de kinderen uitgenodigd voor een kort gesprek. Op tafel lagen de uitslagen van twee Cito toetsen. Waaronder die van spelling. En onze zoon had een D gescoord. Cito heeft scores van A tot en met E. Zoon had dus de 1 na laagste score. Jammer dan, vonden wij. Want zegt die D iets over onze zoon? Zegt het iets over het beheersen van de lesstof? Nee, die zegt helemaal niets over onze zoon. Nee, die zegt niets over hoe hij spelt. Het zegt echter alles over de methode van toetsen. Hij beheerst de ui en de eu niet. Die twee klanken kan hij  niet uitspreken. In zijn hoofd gaat er bij die klanken ook geen belletje rinkelen. En wat deed Cito? Die creëerde een toets met voornamelijk ui en eu woorden. Van de 25 vragen had hij er 9 goed. Super vonden wij! Hij had er 9 goed, maar dus ook 16 fouten gemaakt en zo staat er straks op zijn rapport een D bij spelling.

Kan onze zoon nu inderdaad niet spellen? Of ligt het aan de manier van lesgeven door de leerkracht? Nee. Beide niet. Juf is een kanjer voor de klas en zoon is echt wel goed in het spellen van woorden. Alleen hangt hij dus op de ui en de eu. Daar heeft hij intensieve logopedie voor gehad, maar verder dan we op dit moment zijn komen we nu niet. Dat geeft ook helemaal niets. Want zoon is zoon en is intens blij als er iemand op visite komt. Visite moet gaan zitten op de bank en wordt voorgelezen uit boeken. Door zoon. En hij geniet. Hij geeft stemmen aan de kippen en de kuikens, beleeft de avonturen op papier en laat de visite meegenieten in zijn avontuur. Hij leest goed, en heeft er veel plezier in. Zijn wereld wordt groter en groter en boeken worden verslonden. Alleen is het voor de luisteraars soms raden of er nu een muis of een mees in het verhaal mee doet.


Volgens de Cito is onze zoon zwak in spelling. Volgens ons valt dat alles mee. Maar die D staat er mooi wel. Zwart op wit op zijn rapport. Heeft hij nu een slecht rapport? Nee, die eer gaat volledig naar de Cito. De Cito heeft wederom de plank volledig misgeslagen. Van ons krijgen zowel zoon als zijn leerkracht een A. Omdat ze dat waard zijn om wie ze zijn. Wij kijken naar het totaal pakket en niet slechts naar 1 onderdeel. Daar zou de Cito iets van kunnen leren.

Wij lopen onze eigen route wel. Komen we ook gewoon waar we willen zijn.

8 opmerkingen:

  1. Gelukkig dat zoon zo'n goede leerkracht heeft, zij weet het net als jullie dan echt wel op de juiste waarde in te schatten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ben het helemaal met je eens, de toets is een momentopname en meet alleen de kennis die Cito wil.....geloof je juf maar. die weet het altijd beter:)

    Lieve groetjes, Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Cito meet en dan komt er uit wat een kind wel of niet beheerst, niets meer of minder. Net als bij jullie zoon. Maar wat er uit de test komt wisten jullie allemaal al. Gewoon lekker door gaan dus met een topjuf.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Stomme Cito!!!! Mijn middelste zoon zit er momenteel midden in. Op zijn school hebben ze veel getraind. Eigenlijk vind ik dat een slechte zaak, maar na drie eerdere kinderen die de Cito toets hebben gemaakt, ben ik er nu wel blij om… Je kunt het spel namelijk het beste maar meespelen…

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fijn dat zoonlief in ieder geval een prima juf heeft!
    Ik moest met kleuters ook al toetsen, die arme kindertjes achter hun eigen tafeltje en dan maar streepjes zetten! Die moeten spelenderwijs leren!! Daarom was voor mij het onderwijs niet zo leuk meer en ben ik gestopt.
    Het is zo'n momentopname, vlg. keer heeft ie het misschien wel helemaal goed omdat hij de ui en eu uit elkaar kan houden!

    groet Trijne

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Maak je er niet te druk om juf en jullie weten beter.
    Eigenlijk kan die toets beter afgeschaft worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik zal nooit de eerste cito toets van mijn dochtertje vergeten. In groep 1 notabene. Van de 4 plaatjes moest ze onder 1 een streep zetten die er niet bij hoorde. Een paraplu, een jas, laarzen en sandalen. Haar streep stond onder de paraplu en dat was volgens cito niet goed. Het moest onder de sandalen staan. De sandalen waren niet tegen de regen. Volgens mijn dochter kon je de paraplu niet aantrekken. Een andere kijk op de dingen, kinderlogica, niet te verwarren met grote mensen logica. De jas werd niet als regenjas herkend en laarzen dragen wij op de boerderij elke dag, niet alleen als het regent.
    (Veel van de andere streepjes had ze zo netjes op het plaatje gezet dat het bijna niet te zien was. Ik heb haar geprezen, de cito vond haar dom.)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Als leerkracht ben ik ontzettend blij met deze post! Ik ben het volledig met je eens! Het gaat om wie je kind is, niet om de CITO-scores.
    Groetjes, Clarieke

    BeantwoordenVerwijderen