Ik ben verliefd tot over mijn oren. Achterstevoren.

 Ik ben verliefd tot over mijn oren, achterstevoren, Mmm, niet helemaal zeker of dat laatste woord er wel bij hoort, maar ik ben verliefd op een andere man. Hij is leuk en grappig en intelligent, kan heldere gesprekken voeren en houdt in tegenstelling tot mijn eerste exemplaar wel van lichamelijk contact. Knus samen op de bank zitten, waarbij hij dan zijn hoofd in mijn schoot legt, mij kusjes geeft en heerlijk ligt te knorren. Ja, ik heb het dus over een kat. Dacht u nu serieus dat ik zomaar achterstevoren verliefd zou worden op de eerste de beste andere man die bij mij op schoot komt zitten?

Deze nieuwe man in het gezin was lichtelijk ontdeugend de eerste dagen dat hij bij ons was. Ging over de tafel rennen, krabde aan de stoel en beet in iedere kabel die hij tegenkwam. Dat bijten in kabels verbeterde toen we door hadden dat we hem af en toe eten moeten geven. Dat krabben was in 1 keer over toen we de tip kregen hem bij iedere ondeugende actie nat te spuiten met een waterpistool.  Dat kon geregeld worden. Anna Marie stapt op de fiets en koopt in de dichtstbijzijnde speelgoedwinkel een waterpistool. En omdat wij niet van halve maatregelen houden, kocht ik de grootste die er te vinden was. Een supersoaker. O, u kent deze? Niet voor katten? Hij werkte anders prima! Geen krabspoor meer in mijn alcantara stoelen van Leolux. Ik bedoel: Leolux. Ook niet 1 of ander goedkoop stoeltje van de I. kea.

De eerste dagen na het waterpistool incident had ik totaal geen last van hem. Ieder keer als ik in de buurt kwam, schoot hij onder een bank of kast. Echt een ideale man. Hij is er wel, maar zit je niet in de weg. Enige nadeel: deze man is nogal uithuizig. En omdat meneer de weg terug nog niet weet, moeten ramen en deuren gesloten blijven. Hittegolf na hittegolf en wij zitten in een sauna! Alles leuk en aardig, maar voor deze weglopende, ik ken de weg naar huis nog niet, mannen bestaan er halsbanden en lijnen. Meneer zit dus aan de lijn. En dat gaat prima. Komt zelf naar je toe als hij naar buiten wil, vaak sleept hij de halsband dan al in zijn bek mee. Omdoen, en hij spurt naar de achterdeur. Daar wacht hij tot jij een keer bent aangekomen en dan vliegt hij naar buiten. Eerst heerlijk rollen over de warme tegels, dit is nieuw voor mij. Mijn eerste mannenexemplaar heb ik dat nog nooit zien doen. Dan kunnen we de lijn aan de halsband doen en meneer is tevreden. Ontdekkingstocht door de tuin.

Kent u dat gevoel dat als je bijna thuis bent, je hart een sprongetje maakt omdat je hem (of haar) weer bijna ziet? Dat gevoel maakt zich de afgelopen weken van ons meester. Wandelingen worden ingekort, boodschappen snel afgeraffeld, afspraken met vrienden en vriendinnen vinden bij ons thuis plaats, want je kunt hem niet zo missen. Dat je thuiskomt en vrolijk begroet wordt met een knuffel en een poot. Heel voorzichtig slaat hij zijn pootjes tegen je aan. Ik ben hier, krijg ik al iets lekkers? Uiteraard! Hij houdt van kip en kaas en worst, weet hoe de koelkastdeur piept bij het opengaan en als je niet uitkijkt zit hij in de vaatwasser. Hij brengt leven in de brouwerij. De avonden zijn het mooiste. Heerlijk op de bank en dan komt er een hoopje kat bij je zitten, slaat met zijn pootjes op je onderarm, brengt zijn kop naar je gezicht, en valt dan knorrend in slaap op je schoot. Heeft mijn eerste exemplaar ook nog nooit gedaan. (Eerste exemplaar is overigens niet blij met dit verhaal, staat er weer gekleurd op vindt hij)  

En wat het allermooiste is: nieuwe man in mijn leven zorgt voor de nodige sensatie. Zo troffen jongste zoon en ik hem vanmorgen aan in 1 van de bomen in onze tuin. Hevig verongelijkt zat hij daar voor zich uit te mauwen en meneer kon er duidelijk niet uitkomen. We hebben een stoel bij de boom geplaatst, daar ben ik opgeklommen onder luide aanmoedigen van jongste zoon en zo heb ik kat gered. Uit de top van de boom. Triomfantelijk keek ik om me heen, maar er was niemand aanwezig op dit onzalig vroege tijdstip. Gelukkig maar, want ik stond in mijn pyjamabroek en doorkijkhemd.

Dankzij de kat weet ik dus ook wat ik wil worden na mijn spoor 2 traject. Brandweervrouw. Ga ik katten uit bomen redden. Mogen niet te hoog hangen, want met maar 1 werkende arm mag je geen trappen beklimmen. Volgens F.acebook volgers kan dat dus niet, want je kunt geen katten redden in pyjamabroek. Hebben het over zware pakken en zwarte helmen. Zijn knettergek die F.acebook volgers. Volgens diezelfde maar dan andere F.acebook volgers hoef je katten helemaal niet uit bomen te redden, springen ze er na verloop van tijd zelf wel uit. Wat een rare mensen heb je toch! Geloven in sprookjes. Hoe groot is die kans? Vertelt u het mij maar. Hoe groot is de kans dat een kat zelf uit een boom springt? Ik weet dat allemaal nog niet, want mijn eerste mannen exemplaar klimt nooit in bomen. Wel in kerktorens om daar inderdaad helemaal uit zichzelf uit te vallen. Had overigens hele nare gevolgen voor zijn botstructuur. Jongste zoon en ik blijven kat dus gewoon netjes redden. Mits hij niet te hoog klimt. Dan spuiten we hem naar beneden met de supersoaker.

Ik ben verliefd tot over mijn oren. Achterstevoren.

Ps. Voor de mensen die nu op hun achterste benen staan omdat ze mij nog niet zo goed kennen, we hebben uiteraard geen supersoaker. Hebben dus ook nog nooit een kat gesupersoakt. We hadden keurig een ieniemienie waterpistooltje. Een gele. En na 2 keer een natte kop te hebben opgelopen was het krabben over. Slimme kat. Past precies bij ons.