Oma's kastje.

Een paar jaar geleden kochten wij ons huis in Zweden. De benedenverdieping stond vol met donkere grenen meubelen. Mooie meubelen van echt hout , maar: donker grenen. En dat was nou niet bepaald wat me voor ogen stond. In mijn huisje wilde ik mooie lichte meubelen. Net als alle andere Zweden. Worden ze vrolijk van. Van lichte meubelen. En je wilt je toch aanpassen. Kleine kastjes en tafeltjes namen we mee naar Nederland, en dus stond ik als de kinderen op school zaten, buiten in de tuin meubeltjes te schuren en te schilderen. En alvast te genieten van de geweldige tijd die we in het Noorden zouden beleven. 1 Grote grenen kast paste niet in de auto, of eigenlijk wel, maar dan konden mijn kinderen weer niet mee. Dus bleef de grote kast in Zweden. Geduldig wachtend op onze terugkomst. Toen we terug kwamen hadden we oma mee. En oma bestempelde de grote grenen kast als haar project. Nauwgezet werd de kast geschuurd en ontvet en geschilderd. En nog een keer en nog een keer. En daar was opeens een prachtige witte kast. Een hele oude kast die er nu heel modern uitzag. Oma kocht een mooie blauwe schaal, want oma houdt van blauwe schalen en 2 prachtige houten schilderijen. Nieuwe lampenkap op een oude ijzeren voet en oma's hoekje was geboren. Dit jaar gaat oma 1 van de vakanties niet mee naar ons kleine huisje, maar als we op de bank zitten kijken we naar oma's kast en steken we een waxinelichtje aan. Is ze in gedachten toch een beetje bij ons.

Anna Marie.