donderdag 14 november 2013

Blunder nummer zoveel.

Om 6 uur ’s morgens gaat mijn wekker. Tijd om naar mijn werk te gaan. Gister al netjes mijn kleding neergelegd. Ergens. Maar ik weet eigenlijk niet meer waar. Op de tussenverdieping vind ik een bh en een hemd. Dat is al iets. Een t shirt haal ik uit de kast en een trui ligt beneden. Op de strijkplank. Wat raar allemaal. Hoe komen mijn kleren nu door het hele huis te liggen?

Broek, ik ben op zoek naar een broek. Nergens te vinden. Kop koffie, brood klaarmaken en verder zoeken. In de badkamer! Zeker hier neergelegd na het douchen. Kan het me niet meer herinneren. Riem, ik mis opeens ook mijn riem. Geen tijd meer voor. Snel op de fiets, regenbroek van Niels aan, komt tot mijn knieën, maar beter dan helemaal niets en heel hard fietsen.

Daar aangekomen, zakt mijn broek als ik even niet uitkijk, tot op mijn enkels. Kan toch de bedoeling niet zijn. Zit nog in mijn proeftijd. Zullen ze vast niet waarderen als ik hier in mijn onderbroek ga staan. Vooruit, het is een hele mooie. Maar zullen ze het waarderen als ik hier in mijn lingerie sta? Waarschijnlijk toch niet. Ik zal het in ieder geval niet waarderen. Ga niet eens naar een zwembad.  Mopper tijdens mijn werk op mezelf, dat ik echt te mager word. Mopper nog meer op mijn riem die verdwenen is uit mijn broek.

Ik kom de dag door. En als ik op de fiets zit terug naar huis, het is inmiddels licht, bemerk ik een rare glans over mijn broek. Hij lijkt verdorie wel vaal! En een gaatje bij mijn broekzak. Potverdrie dubbeltjes, ben ook al blijven haken zeker. Verder fietsend, kijk ik naar het merkje op de broekzak. Komt me vaag bekend voor. En dan opeens als een donderslag besef ik dat ik de broek van Ben aan heb. En dus is het helemaal niet vreemd dat hij afzakt, en dat hij vaal is, en dat er een gaatje in de broek zit. Het is een werkbroek van Ben!

Thuis ren ik naar boven, trek de geleende broek uit en ga op zoek naar kleding die wel van mezelf is. Die vind ik. Netjes aan het voeteneinde op mijn bed ligt een stapeltje kleren. Sokken; een onderbroek; een hemd; een bh; een T-shirt; een trui en een broek. Mijn broek. Met riem.  Zie je wel. Alles keurig klaargelegd. Alvast voor zaterdag dus.


Af en toe word ik heel moe van mezelf. 

5 opmerkingen:

  1. Ha, ha, als ik de broek van mijn man aantrek ben ik opeen ook vele kilo's kwijt:)
    Hoezo druk????
    Denk goed aan jezelf hoor en ren jezelf niet voorbij.

    Lieve groetjes, Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hihi...dat zou ik toch echt wel moeten merken ;-). Een komisch verhaal!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moest toch stiekem heel erg lachen om jouw verhaal. Maar ik snap het wel.....om 6 uur opstaan is gewoon midden in de nacht. Ik ben dan ook nog niet helder ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Geweldig.. ja balen voor jezelf natuurlijk als je erachter komt wat je eigenlijk aan hebt ;-)
    Ik ben wel heel benieuwd of op je werk iemand heeft gezien dat je wel wat vreemd gekleed ging!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. We hebben een liniaaltje aan lengteverschil dus elkaars broek aan, zou hier gelijk opvallen. Het gaat hier wel eens fout met de zwarte skinny jeans van de pubers, want die lijken wel heel erg op elkaar en chaoot-jongste wil nog wel eens denken dat die van zijn zus toch echt die van hem is.

    Ik moet stiekem ook wel lachen om jouw verhaal, maar snap heel goed jouw door-de-grond-zak gevoel als je weer zo'n actie van jezelf ontdekt.

    BeantwoordenVerwijderen