Julafton. Kerstavond.

Julafton (Kerstavond)

In Zweden zijn de meeste huizen nu voorzien van uitbundige versieringen voor Kerst. Veel lampjes. Heel veel lampjes. De Kerstboom staat nu in huis, in Nederland hebben we hem meestal vlak na Sinterklaas al binnen staan, In Zweden halen ze de boom vlak voor Kerstavond, Julafton, in huis. Wij hebben ook geen lichtjes buiten hangen. Ik heb ze wel, een hele doos vol. Maar eerst was ik ziek en daarna overleed opa. Geen tijd voor, geen zin in. Volgend jaar weer. Volgend jaar versieren wij de bomen voor het huis en de bomen achter het huis. Nu branden we kaarsjes. Binnen. En in de Kerstboom hangt een flikkerende slinger met lampjes. Met knipperende lampjes. Knettergek word ik er af en toe van. In mijn ooghoeken knippert iets. Op de bank, achter de pc, aan de hoge tafel, ik zie telkens de lampjes flikkeren. In de boom hangt een streng voor buiten. Maar de kinderen hebben gezamenlijk de boom opgetuigd dit jaar. Mamma lag ziek op de bank. Ik heb de mooiste boom van allemaal. Maar wel anders dan anders. Bijzonder. Ik zou hem anders hebben opgetuigd. Andere versieringen en iets minder aan de voorkant. De boom helt vervaarlijk naar 1 kant. Geeft niets. De mooiste boom van Nederland staat bij ons. 

Hebben wij net met de kinderen genoten van de restjes van de maaltijden van de afgelopen paar dagen, eten ze in Zweden op Kerstavond uitgebreid samen met familie en/of vrienden. Onze kinderen zaten op de bank bij de lage tafel. Bord op schoot. kerstfilm kijken. Het mag allemaal deze week. Als toetje krijgen ze een Kerstijsje. Een Kerstmannenijsje die ze zelf nog mogen versieren met chocolade saus en spikkels. Niets met nette kleding aan de hoge tafel, gewoon in het dagelijkse kloffie genieten van de rust.

Onze kinderen, hoeven niet op de Kerstman te wachten, kunnen dus zelf de Kerstkoekjes opeten en ook de melk kan gewoon de koelkast weer in. De Kerstman heeft het te druk om ook nog naar Nederland te komen. Vorig jaar hadden de kinderen het opeens door: als wij nu eerst gewoon Sinterklaas in Nederland vieren en dan naar ons huisje in Zweden gaan? Komt daar de Kerstman bij ons langs. Slimme kinderen heb ik, maar helaas. Geen Kerstman voor ons. Vorig jaar niet, dit jaar niet. Volgend jaar waarschijnlijk ook niet. Maar nu Ben weer op begint te krabbelen en zich weer steeds sterker voelt, begint bij ons toch het emigratie verhaal weer te kriebelen. Dus wie weet, misschien vieren ook onze kinderen nog eens een echt Kerstfeest met de Kerstman. Maar dan wel zonder Sinterklaas. Het is de ene heilige of de andere.

Om middernacht wordt de nachtmis in de kerk bijgewoond. Zowel hier in Nederland als in Zweden. En dan na afloop thuis aan de maaltijd. Midden in de nacht aan het kerstbrood. Ook dat gaat dit jaar heel anders bij ons. Wij slapen rond middernacht vannacht. En dat Kerstbrood heb ik al opgegeten. Sorry Ben, maar ik ben al de hele week uitgehongerd. Je Kerstbrood is op, we hebben nog wel witte kadetjes. De nootjes zijn ook gehalveerd. 2 zakken zijn op onverklaarbare wijze verdwenen en nummer 3 verdwijnt nu hand voor hand in mijn mond. (Die andere 2 zakken zijn daar ook beland) 

Spelen en Skien in de sneeuw en na afloop even de sauna in. Hier ligt geen sneeuw en dat skiet erg lastig. De sauna hebben we wel, maar als 1 van de kinderen in de gaten heeft dat ik daar inzit, wordt er een babybad bijgezet, handen vol speelgoed naar binnen geworpen en wil 1 van de 3 mee douchen. Maar die stoom vinden ze eng, dus die moet uit. Mamma kan wel gewoon douchen. Komen ze er gezellig bij. Inderdaad gezellig, maar anders. Alles loopt dit jaar anders.

Maar geeft dat? Geeft het dat alles dit jaar net een beetje anders loopt? Nee, dat geeft niet. Daar worden de kinderen flexibel van. En wij als ouders ook. Wij zijn vooral moe dit jaar. De naweeën van 2 loodzware jaren kwamen er begin december uit en staan na weer heel even in de koelkast. We staan op de automatische piloot. Tot en met vrijdag. Dan doen we de gordijnen dicht, de deurbel gaat uit, telefoons en internet sluiten we af en dan duiken we een hele week onder. gewoon met zijn vijven. Gaan we ouderwetse spelletjes doen en in ons pyjama lunchen. Gewoon omdat dat kan. Gewoon omdat we dat met zijn vijven kunnen. Gewoon omdat we als gezin nog bij elkaar zijn. En dat is best iets om even bij stil te staan. Aan het einde van de dag is je gezin het ALLER belangrijkste!! Vergeet dat niet mensen.

Julafton 2012. Wij wensen jullie allemaal hele mooie feestdagen en een inspirerend, gezond en gelukkig nieuwjaar!!

Niels, Sophie, Finn, Ben en Anna Marie.

God Jul och ett God Nytt år!!!!