Hier sta ik met mijn klompen in de zompige klei. De kou dringt
door mijn wollen sokken en trekt mijn rug krom. Niets wil groeien op deze vermaledijde
gronden van de Waert. Een handvol appelen heb ik geoogst. Niet eens voldoende
om de monden van mijn gezin te voeden. Jaar na jaar komt er een baby bij. Op de
lange regel liggen ze. Op bedden van stro.
Hard werken is het hier op deze natte gronden. De dijken laten
regelmatig water door en dan lopen de tuinen onder water. Waar veen wegslaat,
ontstaat moeras. Met mislukte oogsten en hongersnood ten gevolge. Stormen slaan de
rieten huizen van de buren weg. Gedreven door pure armoede verlaten de
mensen dit zware leven. In de hoop om elders rijkdom te vinden. Wij niet. Wij blijven als trotse West-Friezen.
Eten. Als we eerst maar eens genoeg te eten hebben. Ziektes liggen op de loer. Door het gebrek aan vitamines en door het gebrek aan warme droge kleding breken er epidemieën uit. 3 kinderen liggen hier. Voor een vierde wordt gevreesd. Maar nu bloeiden mijn bomen en groeiden er vruchtjes. God is ons gunstig gezind, want er hangen mooie gouden vruchten aan de boom. Wat zal dat een thuiskomst zijn, als ik binnenstap, kromgebogen door het harde werk en de mand op tafel zet. De mand met mijn schat. Van onschatbare waarde.
Eten. Als we eerst maar eens genoeg te eten hebben. Ziektes liggen op de loer. Door het gebrek aan vitamines en door het gebrek aan warme droge kleding breken er epidemieën uit. 3 kinderen liggen hier. Voor een vierde wordt gevreesd. Maar nu bloeiden mijn bomen en groeiden er vruchtjes. God is ons gunstig gezind, want er hangen mooie gouden vruchten aan de boom. Wat zal dat een thuiskomst zijn, als ik binnenstap, kromgebogen door het harde werk en de mand op tafel zet. De mand met mijn schat. Van onschatbare waarde.
Maar nu net vandaag, nu net als ik de oogst binnenhaal, bereiken
mij de berichten over strooptochten van de Hollanders. De verdoemde Hollanders!
Al eeuwen is er een strijd tussen ons en de Hollanders. Maar ik zal mijn gezin tot de laatste snik verdedigen, ik zal er
voor zorgen dat mijn schat niet in handen valt van die Hollanders! Ik verstop
hem, en als de Hollanders wederom verslagen zijn, kom ik tevoorschijn en haal
ik mijn schat op. Zodat mijn zegetocht groots zal zijn! En mijn kinderen trots
kunnen opgroeien!
Was getekend in het jaar des Heres : 1134
Johan van Familiea.
Nu nog een plek vinden om mijn schat te verstoppen! |
onder de appelboom?
BeantwoordenVerwijderenNu nog een schatkaart maken. Net een plattegrond van de school gekregen, dus ik kan aan de slag. Ik vind het waarschijnlijk leuker en spannender dan de kinderen.
BeantwoordenVerwijderenDat geloof ik graag :-). Het klinkt wel erg spannend. Mooie afsluiting.
VerwijderenPrachtig zeg, ik vind de kist onderaan je post zo heerlijk geheimzinnig.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Eefie
p.s. bij de Hema hebben ze momenteel leuke stempels, niet te duur.