Bram gaat vissen.
In de tuin. Of eigenlijk in de sloot achter het huis. Hij gaat op pad met kruk,
hengel, schepnet en koelbox. Een kind moet per slot van rekening ook eten. Wat
ga je doen? Vraagt mamma. Stomme mamma. Ziet toch dat ik een hengel heb? Ik ga
krokodillen vangen! Bram ziet de mondhoeken van mamma trekken. Heeft moeite om
niet in lachen uit te barsten. Maar Bram ziet het toch. Er zitten geen
krokodillen in de sloot schat. Ooooooh! Wat zijn oude mensen toch raar. Er zitten
echt wel krokodillen in de sloot. Die leven in het riool en soms gaan ze
zwemmen. In de sloot dus. Nieman in de klas gelooft het. Bram gaat bewijzen dat
hij gelijk heeft. Gaat een krokodil vangen en die neemt hij dan morgen mee naar
school. Kan iedereen zien dat hij gelijk heeft. Bram beleeft avonturen in zijn
hoofd zeggen de grote mensen altijd. De kinderen lachen alleen maar. De kleintjes
luisteren aandachtig. Tot zijn verhalen te spannend worden, dan rennen ze weg.
Alle kanten van het schoolplein op. Krijgt Bram weer straf van de juf. Stomme
juf. Stomme kinderen.
Doe je voorzichtig?
Zorg je ervoor dat je weer droog thuiskomt? Niet met vreemde mensen praten en
ook niet met vreemde mannen meegaan. Ook niet voor een snoepje en ook niet als
ze jonge hondjes hebben. Grrr. Mamma doet alsof hij nog een kind is. Maar dat
ben ik niet! Ik ben de enige krokodillenvanger van de stad! Heb geen tijd voor
jonge hondjes. Bram loopt weg. Richting sloot.
Bram zit al twee
uur te vissen en heeft al een paar vissen gevangen. Maar die heeft hij teruggegooid.
Hij is niet aan het vissen. Hij jaagt op de krokodil van het riool. In de verte
ziet hij hem liggen. Oogjes boven de waterlijn, geschubde rug vlak onder het
wateroppervlak. Bram is niet bang. Heeft zijn voeten op de kant. Krokodil kan
niets doen. Krokodil hoeft alleen maar aas te pakken en dan trekt Bram hem zo
de kant op. Maar de krokodil blijft liggen waar hij ligt.
Ondertussen kijkt
mamma af en toe over de schutting. Ziet haar kleine mannetje zitten. Stoere
laarzen aan, koelbox onder handbereik. Pakjes chocolademelk en appeltjes zijn
zo goed als op. Mamma ziet dat zoon tegen niemand praat. Met niemand meegaat en
geen interesse heeft in wat voor hond dan ook. Bram vist en mamma heeft twee
keer gezien dat er een spartelende vis aan haakje hing. Vissen gingen weer
terug het water in. Mamma lacht en is trots op haar mannetje. Mamma vreest dat
de krokodillen niet zo goed bijten vandaag. Mamma bedenkt een plan.
“Bram!!” “Bram
help!” Bram haalt zijn hengel uit het water en luistert. “Bram! Een krokodil!
Een krokodil in de tuin!” Bram kijkt naar krokodil in de sloot. Haalt zijn
schouders op. Rare mamma. De krokodil zit nog gewoon hier. Maar mamma blijft
roepen. “Een krokodil! Een krokodil! Help dan toch Bram!” Bram draait zich om
en ziet een hele groep mensen bij de schutting staan. Kinderen worden opgetild
door vaders en kijken zo over de schutting de tuin in. ZIJN tuin in! Snel pakt
hij zijn spullen en rent naar huis, gaat zelf kijken wat mamma zo bang maakt.
Hoeft niet opgetild te worden, want hij kan via de poort gewoon zo de tuin in.
In de tuin staat
zijn mamma. In bikini. In het zwembad. En mamma vecht een zware strijd met een
groen monster. Met een groene krokodil. Bram ziet glurende mensen verbaasd over
de schutting loeren. Hij grijnst! Hij grijnst en springt zo met zijn laarzen
het zwembad in. Gaat samen met mamma de strijd aan met grote krokodil. Psssssssssst
doet krokodil als Bram zijn Achilleshiel heeft gevonden. Pssssssssssst en
krokodil geeft langzaam de strijd op. Verslapt in de armen van mamma. Mensen
achter de schutting klappen allemaal. Mamma geeft Bram een knipoog. Wat een
gekke mamma heb ik, denkt Bram als hij naar zijn mamma kijkt. Maar we hebben
mooi wel een krokodil gevangen!
Bram-de-krokodillenman, stoer hoor!
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal weer.
BeantwoordenVerwijderenMaar de buit is binnen...Bram heeft z'n krokodil (met hulp van mams)!
BeantwoordenVerwijderen