krokodillen vangen.

Bram gaat vissen. In de tuin. Of eigenlijk in de sloot achter het huis. Hij gaat op pad met kruk, hengel, schepnet en koelbox. Een kind moet per slot van rekening ook eten. Wat ga je doen? Vraagt mamma. Stomme mamma. Ziet toch dat ik een hengel heb? Ik ga krokodillen vangen! Bram ziet de mondhoeken van mamma trekken. Heeft moeite om niet in lachen uit te barsten. Maar Bram ziet het toch. Er zitten geen krokodillen in de sloot schat. Ooooooh! Wat zijn oude mensen toch raar. Er zitten echt wel krokodillen in de sloot. Die leven in het riool en soms gaan ze zwemmen. In de sloot dus. Nieman in de klas gelooft het. Bram gaat bewijzen dat hij gelijk heeft. Gaat een krokodil vangen en die neemt hij dan morgen mee naar school. Kan iedereen zien dat hij gelijk heeft. Bram beleeft avonturen in zijn hoofd zeggen de grote mensen altijd. De kinderen lachen alleen maar. De kleintjes luisteren aandachtig. Tot zijn verhalen te spannend worden, dan rennen ze weg. Alle kanten van het schoolplein op. Krijgt Bram weer straf van de juf. Stomme juf. Stomme kinderen.

Doe je voorzichtig? Zorg je ervoor dat je weer droog thuiskomt? Niet met vreemde mensen praten en ook niet met vreemde mannen meegaan. Ook niet voor een snoepje en ook niet als ze jonge hondjes hebben. Grrr. Mamma doet alsof hij nog een kind is. Maar dat ben ik niet! Ik ben de enige krokodillenvanger van de stad! Heb geen tijd voor jonge hondjes. Bram loopt weg. Richting sloot.

Bram zit al twee uur te vissen en heeft al een paar vissen gevangen. Maar die heeft hij teruggegooid. Hij is niet aan het vissen. Hij jaagt op de krokodil van het riool. In de verte ziet hij hem liggen. Oogjes boven de waterlijn, geschubde rug vlak onder het wateroppervlak. Bram is niet bang. Heeft zijn voeten op de kant. Krokodil kan niets doen. Krokodil hoeft alleen maar aas te pakken en dan trekt Bram hem zo de kant op. Maar de krokodil blijft liggen waar hij ligt.

Ondertussen kijkt mamma af en toe over de schutting. Ziet haar kleine mannetje zitten. Stoere laarzen aan, koelbox onder handbereik. Pakjes chocolademelk en appeltjes zijn zo goed als op. Mamma ziet dat zoon tegen niemand praat. Met niemand meegaat en geen interesse heeft in wat voor hond dan ook. Bram vist en mamma heeft twee keer gezien dat er een spartelende vis aan haakje hing. Vissen gingen weer terug het water in. Mamma lacht en is trots op haar mannetje. Mamma vreest dat de krokodillen niet zo goed bijten vandaag. Mamma bedenkt een plan.

“Bram!!” “Bram help!” Bram haalt zijn hengel uit het water en luistert. “Bram! Een krokodil! Een krokodil in de tuin!” Bram kijkt naar krokodil in de sloot. Haalt zijn schouders op. Rare mamma. De krokodil zit nog gewoon hier. Maar mamma blijft roepen. “Een krokodil! Een krokodil! Help dan toch Bram!” Bram draait zich om en ziet een hele groep mensen bij de schutting staan. Kinderen worden opgetild door vaders en kijken zo over de schutting de tuin in. ZIJN tuin in! Snel pakt hij zijn spullen en rent naar huis, gaat zelf kijken wat mamma zo bang maakt. Hoeft niet opgetild te worden, want hij kan via de poort gewoon zo de tuin in.

In de tuin staat zijn mamma. In bikini. In het zwembad. En mamma vecht een zware strijd met een groen monster. Met een groene krokodil. Bram ziet glurende mensen verbaasd over de schutting loeren. Hij grijnst! Hij grijnst en springt zo met zijn laarzen het zwembad in. Gaat samen met mamma de strijd aan met grote krokodil. Psssssssssst doet krokodil als Bram zijn Achilleshiel heeft gevonden. Pssssssssssst en krokodil geeft langzaam de strijd op. Verslapt in de armen van mamma. Mensen achter de schutting klappen allemaal. Mamma geeft Bram een knipoog. Wat een gekke mamma heb ik, denkt Bram als hij naar zijn mamma kijkt. Maar we hebben mooi wel een krokodil gevangen!