Grijze haren. Of roze, of toch paars?

Echtgenoot sleept oudste zoon mee naar het zwembad, de 2 kleintjes zitten achter de laptop en dan is het opeens even een klein beetje rustig in huis. Mamma gaat even douchen. Kan dat? Ja, zeggen 2 brave kindjes met een spelletje op de pc. Maken jullie dan heel even geen ruzie? Neehee! Dus mamma kan douchen? Jaha! Ga nu maar, wij gaan geen ruzie maken. Vrolijk loop ik naar boven. Dat ik eind januari weer een jaartje ouder ben geworden is niet alleen aan mijn gezicht te zien, maar inmiddels ook aan de grijze lokken die her en der door mijn haar piepen. Als sneeuwklokjes in het gras. Sneeuwklokjes vind ik erg leuk, maar die grijze plukken echt iets minder. In Duitsland heb ik afgelopen zomer pakjes haarkleuring gehaald. Rust in huis en voor het kleuren van mijn haar heb ik ongeveer een half uur nodig. Mijn kindjes kunnen best een half uur lief spelen hou ik mezelf voor. Ik zet de sauna alvast aan. Lekker stomen terwijl mijn haar kleurt. Je kunt het slechter treffen. In de verpakking tref ik de gebruiksaanwijzing aan. In het Duits. Ja, duh. In Duitsland gekocht, maar in Nederland is de gebruiksaanwijzing zelfs van iets simpels als een knoflookpers altijd in het pools, in het Duits, in het Engels, in het Noors, in het Zweeds, in het chinees, Japans, Frans, Fins en weet ik veel in welke talen nog meer vertaald. Maar in Duitsland doen ze daar dus niet aan mee. Ik moet me redden met de Duitse gebruiksaanwijzing.

De 2 flesjes moesten 1 flesje worden en dan geschud. Dat kon ik uit de plaatjes opmaken. Voor nuance 10, 20 en 25 moest ik iets 40 minuten laten intrekken. Oké, maar hoe zien die nuances er dan uit? Niet te vinden. Ook niet op het pakje. Duurde even voordat ik doorhad dat het kleurnummers van andere verpakkingen waren. Voor blonde mensen. Maar ik ben een brunette. Nou ja, was. Ik las ook nog iets van: nicht unmittelbar  vorher gewaschene haar auf. Oké. Het zal wel. Geen idee. Mag niet gewassen zijn ofzo. Vast voor rasta’s. Ben ik ook niet. De tijdsaanduiding die het meeste voorkwam op de gebruiksaanwijzing was 30 minuten, ik zette de kookwekker dus op 30 minuten en smeerde de vieze bruine smurrie uit het flesje op mijn haar en ging heerlijk zitten stomen. Af en toe even de deur open om te luisteren of mijn kindjes nog steeds zo lief aan het spelen waren, en dan deed ik de deur weer dicht. Na een hele tijd gestoomd te hebben dacht ik wel klaar te zijn, deur weer open, sauna uitgezet, kookwekker stond op 20 minuten. Nog maar 10 minuten verder? Dacht echt dat het al veel langer was. Tik tegen de kookwekker gegeven, die deed tik, tik, tik, werkte dus nog, naar beneden geroepen of het goed ging, jaha, dat ging het en ik maar weer terug in de douchecabine. Kraan af en toe aan, want zonder sauna was het redelijk koud in die cabine. Na weer een hele tijd wachten, mist van de deur geveegd en toen schrok ik een heel klein beetje. De kookwekker stond op 17 minuten. Kijk en toen klopte er iets niet. De kookwekker deed namelijk helemaal geen tik, tik, tik meer. Wel toen ik er nog maar een tik tegen aangaf. Kapot! De kookwekker is gewoon kapot!! Ja, dan doe ik mijn best om er af en toe nog een beetje vrouwelijk en aantrekkelijk uit te zien, maar het zit me lijkt wel altijd tegen met die smeerseltjes en pakjes en kleurtjes en al die vrouwelijke hulpmiddelen. Ik heb maar heel snel mijn haar uitgespoeld, shampoo erdoor, nog een keer uitspoelen en met knikkende knieën naar beneden. Want ik kan wel zelf in de spiegel gaan kijken, maar ik ben zo kleurenblind als een mol. Dochter sloeg een verrukte kreet! Uw haar is paars!! Ik steeg in haar achting, maar tegelijkertijd werd ik heel erg klein. Zoon sloeg zijn blik omhoog en zei tegen zus: Nee, mamma’s haar is roze. Het zweet brak me uit. Ik wil best opvallen, heb gifgroene schoenen, rode schoenen, (in de zomer) maar roze of paars haar? Nee! Nee! Nee! Dat wil ik dus echt niet. Gelukkig had ik in Duitsland meerdere verpakkingen gekocht en dus stapte ik weer onder de douche met een nieuwe kleuring. Bruin. Ik wil bruin haar. Ik ging tellen en iedere keer als ik 5 minuten verder was liep ik naar boven, keek op de wekker, en ging weer in de douche. Zoon van 3 snapte er niets van, maar vond het wel weer een wereldactie van zijn moeder. Met vies bruin schuimend haar, in haar blote billen loopt zijn mamma de trap op en af. Na 3 keer 5 minuten zat hij op zijn stoeltje voor de deur te wachten om vervolgens in lachen uit te barsten. 20 minuten duurde mijn lijdensweg en daarna spoelde ik en nog eens en nog eens en toen ik beneden kwam was dochter beteuterd. Uw haar is weer gewoon! Opgelucht ging ik zitten. Licht vermoeid trouwens ook. Nadat mijn man weer thuis gekomen was vroeg ik aan hem hoe hij mijn haar vond. Nou gewoon, bruin. Net als altijd eigenlijk. Heerlijk! Wat kan gewoon net als altijd toch geweldig zijn.

Paars als t-shirt kleur: prima! Maar als haarkleur?