Aktivitet i Sverige.

I förbi semester vi har arbetat utomhuset. Vi har havit fint väder, på tisdagen det mulnar, det blev snöa. Och vi var också upptäcktsresande i skogen. Barnen bygga nye staket längst fram huset.

Toen wij in de herfst in Zweden waren, kwamen wij voor een onaangename verrassing te staan. Er was iemand met een hele zware machine over ons perceel gereden. En aangezien ons huis op veengrond staat, hebben we nu diepe kuilen in onze voortuin. Nieuw hek dus, waar geen auto's voorbij mogen. En die maken Niels en Finn gewoon zelf. Boom omzagen en op maat maken en dan nog een boom omhakken voor de staande paaltjes. Zijn ze weer even bezig.

En dan moeten de staande palen wel diep de grond in geslagen worden, anders valt je hek zo weer om.

Alles wat je niet gebruikt, gaat op de brandstapel. Sophie is onze  opper vuur vrouw. 

Met 1,1 hectare grond heb je na het maaien, heel wat hooi wat aangeharkt moet worden. De jongens helpen graag, want het gemaaide gras brand als een tierelier. En regelmatig komen er slangetjes onder de gras hopen vandaan. Vinden ze heel interessant. Mamma blijft ze tot hilariteit van de kinderen eng vinden.

En dan kom je na een enorme heftige steile wandeling aan bij de ruine van een kasteel, hebben ze geen deur! Moet je door een soort raam naar binnen. Kinderen gingen er makkelijk door, maar mamma had iets meer moeite om door het gat te kruipen.

Leuk! Een pappa en mamma die me meeslepen om te gaan wandelen. Er is niet eens een pad en geen reling en geen tegels en geen asfalt, maar wel modder en bladeren en loszittende stenen en vooral heel veel obstakels die me danig in de weg zitten, maar ik zet door, want ik ga naar een prinsessen kasteel.

Moeten we dit nu echt leuk vinden? Er was geen prins te zien, geen prinses ook en er reden al helemaal geen treinen. 

Maar, eerlijk is eerlijk, het was wel een heel spannend en steil avonturenpad.

Hej då!