Sophie heeft de afgelopen week de familie lichtelijk op stelten gezet. Aan iedereen die het wilde horen, of eigenlijk aan iedereen die ze tegenkwam, wist ze te vertellen dat wij nog een baby gaan krijgen. Bij sommige aanhoorders sloeg de schrik om het hart. Niet in de laatste plaats bij mij. Een baby? Nog een baby? Altijd welkom hoor, maar gezien de situatie niet handig en praktisch gezien ook zo goed als onmogelijk, want vorige maand werden wij in kennis gesteld dat de embryo's die wij nog in de diepvries bij het ziekenhuis hadden liggen, waren vernietigd. Een baby dus. Toen Sophie te horen kreeg dat mamma toch geen baby meer wilde, antwoordde mevrouw als volgt: "Mamma kan wel meer niet willen, daar hebben wij geen boodschap aan. Wij willen nog een baby zusje."
Sophie had gister een nieuwe barbie gekregen van opa. Een barbie van ongeveer 50 jaar oud. Nieuwe barbie moest 's middags mee naar verjaardag. Op de verjaardag was ook het kleinste baby neefje aanwezig. Klein baby neefje mocht van Sophie wel met de barbie spelen. Probleem was echter dat het hoofd van de pop er telkens af schot. Grote grijns op 5 maanden oud gezicht. Giechel bij Sophie. Het spelletje 'onthoofd de pop' was een half uur leuk, maar daarna vroeg Sophie de pop terug aan de pappa van de baby. "Stel je voor dat hij later gaat trouwen en dan het hoofd van zijn vrouw er af trekt? Hij denkt namelijk straks dat het zo hoort."
Mevrouw gaat carnaval vieren op school. En waar de hele school in polonaise door de aula host zit jonkvrouw in blauw fluwelen jurk op een stoel. Niet begrijpend de kleurrijke menigte te bekijken. Wat een rare vogels lopen daar, veren op het hoofd, alle kinderen die elkaar vastgrijpen om achter elkaar rondjes te lopen. Niet besteed aan deftige dame. Verkleden is leuk, chips eten in de klas en limonade drinken kan ook nog, maar dat gedoe in de aula, mag van Sophie wel achterwege blijven. School is school en geen veredelde feesttent. Gelukkig dachten 400 feestende kinderen daar anders over.
Wat een bijzondere dame.
BeantwoordenVerwijderenEen kind naar mijn hart, een nadenkertje, iemand die haar standpunt weet te bepalen ook. Ik hoop dat het er op school niet uitgeramd wordt (zie het logje van mijn dochter http://gastouderlieke.blogspot.com/2012/02/een-stukje-passie.html)....
BeantwoordenVerwijderenEen dametje dat weet wat ze wil....
BeantwoordenVerwijderenLieve Sophie,
BeantwoordenVerwijderenHou vast aan je eigen dingen en denkwijze.
Het zal af en toe moeilijk zijn je eigen in te schikken (dat babyzusje gaat hem niet worden ben ik bang, maar hé de wonderen zijn de wereld nog niet uit '-) ).
Dat standvastige zal je later nog vaak van pas komen, jij laat in ieder geval het kaas niet van je brood eten!
Liefs,
Die Sophie toch..ja en de aanhouder wint hoor...:)))
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat Niels zo voor zichzelf opkwam...en wat fijn dat dit ook kleur brengt, een goede verstandhouding, open naar elkaar..wat een geluk dat er mensen zijn die dat kunnen.
Wij hebben de afgelopen weken e.e.a. meegemaakt, aanrijding in Berlijn, auto totall los..maar op flink wat kneuzingen na verder gezond:)) ik kreeg op school van de kids zoveel lieve reacties...ook dat brengt kleur...nu met die vader, beroepsmilitair, volop in het leven staan...er is een weblog voor hem gestart en de reacties zijn zo ontzettend hartverwarmend..gelukkig kunnen wij dan ook samen zeggen er zijn genoeg mensen die de kleur in het leven nog zien.
Zo weer een lang verhaal, wij hebben nu vakantie..dus genieten ook nog samen, zonder auto, ha, ha, best afzien hoor!!! maar genieten doen we.
Voor jullie een lieve groet,
♥Eefie