Sophie heeft een hele Goede Vrijdag!

Sophie. Onze Sophie over wie u allemaal al zoveel heeft kunnen lezen. Onze Sophie staat vandaag in het middelpunt van de belangstelling. Sophie is vandaag namelijk jarig!
7 jaar. 7 jaar en ze vroeg afgelopen week of ze het mooiste verjaardagsfeest ooit mocht krijgen. Uiteraard mag ze die krijgen. Haar langgekoesterde wens is gister uitgekomen. Ze is mamma geworden van 2 konijntjes. 2 kleine konijntjes. Nijntje en Snuffie. Eigenlijk heet Snuffie Flappie, naar het beroemde konijnen kerst nummer, maar Sophie vond het niet zo'n goed idee om eerst haar konijn met gekonfijte kersen op tafel te krijgen tussen de sperziebonen en aardappeltjes en ze vond het ook niet zo'n goed idee om pappa met gekonfijte kersen op te dienen tijdens de volgende kerstdis.
Nijntje en Snuffie dus.

Gister mochten we de 2 kleine beestjes ophalen. 2 vrouwtjes. Althans dat hebben ze ons verzekerd. En anders hebben we over een tijdje inteelt baby konijnen. Mevrouw van de dierenwinkel stopte de kleine witte bolletjes in 2 doosjes. "U moet goed de bon bewaren en deze doosjes, dan heeft u namelijk een half jaar garantie op ze". Een half jaar garantie? Op wat? fabrieksfouten? "Valt er wel eens een poot af dan?" Meisje kon de grap niet zo waarderen. Ik kreeg een half jaar garantie op ziektes en als de konijntjes binnen een half jaar dood zouden neervallen moest ik de arme drommels terug doen in het doosje en naar de winkel terugrijden. Net alsof ik met dode beesten in de auto terug zou rijden naar de winkel. Ik ben geen abattoir! Deed me meteen terugdenken aan mijn eigen jeugd. Ik zal ook 7 jaar geweest zijn en de buurman had schapen en ieder jaar ook wel een potlam. Die mochten mijn broertje en ik dan uit school de fles geven. Lief zacht knorrend lammetje half op schoot, half op zijn pootjes voor ons staand, hevig trekkend aan de fles. Moest je jezelf schrap zetten, want lam was al best heel sterk. Soms overleed een schaap en buurman belde dan niet op, nee buurman gooide de klep van zijn auto open, kieperde dood gewicht in de auto en reed wel even zelf naar destructiebedrijf. Maar de buurman was al iets ouder. En werd al iets vergeetachtiger. Zodat hij op een dag de auto naar de garage bracht vanwege de verschrikkelijke stank in zijn auto. Vast een verstopt filter mompelde buurman tegen monteur en ging in de showroom de krant lezen met zijn sigaar en een kop koffie. Geschreeuw van monteurs, rennende verkopers en bleke gezichten van koffiedames ontgingen buurman volledig. Buurman had 2 weken daarvoor een dood schaap in zijn auto gelegd en was naar huis gereden. Doe ik morgenvroeg wel. Alleen kwam morgenvroeg dus niet. Hier moest ik aan denken en u zult allemaal begrijpen dat ik never nooit niet met een dood konijntje rond ga rijden. Kinderen mogen konijntje netjes begraven. Met ceremonie, chocoladetaart en zelf getimmerd kruis. Hoef ik echt geen garantie te krijgen op loszittende en defecte onderdelen.

Maar goed, we gaan eerst genieten van de konijntjes. En van de verjaardag van dochter. Die nu al helemaal geslaagd is. Sophie heeft na jaren hopen en wensen dan eindelijk haar kleine pluizige vriendjes. En ik weet 1 ding: deze konijntjes gaan aan liefde en aandacht niets tekort komen. Lieve, lieve Sophie: heel veel plezier vandaag en nog bergen vol geluk voor de rest van je leven. En omdat je als 7-jarige nog helemaal niet bergen ver kunt kijken wens ik je voor het komende jaar veel plezier, geluk en gezondheid toe samen met je vriendinnetjes en samen met je witte wollige vriendjes.