Schoonheidsappeltjes.

We hebben een tamelijk drukke week achter de rug. Met sportdagen, extra werkdagen, vergaderingen en sportlessen. De afgelopen week ben ik welgeteld...... nul dagen thuis geweest. Maar je hoort me niet klagen. Want ik heb deze week genoten. Van A tot Z. Of van maandag tot en met vrijdag. Maar vanmiddag werd dat vrolijke gevoel wat mij de hele week al omringde toch een klein beetje de grond ingeduwd door mijn dochter. Wat gebeurde er? Ik kwam uit mijn werk met een bak vol verse peren. Die kwamen uit de tuin van de vader van mijn baas. Heerlijke peren, want we eten er op de zaak al 2 weken van. Dochter kijkt naar de bak en vraagt aan mij waarom die peren daar staan. Die heb ik vandaag gekregen zeg ik tegen dochter. Toch jammer is het antwoord vanaf de achterbank. Toch jammer? Waarom dan, jullie vinden peren altijd erg lekker. Ja, maar die meneer had u eigenlijk schoonheidsappeltjes moeten geven..... Vanavond ga ik maar op tijd naar bed. Om een schoonheidsslaapje te doen. Met een maskertje. Of misschien ook wel niet. Mijn rimpels zijn gewoon lachrimpels, kan iedereen zien dat ik altijd, Kuch, kuch, vrolijk ben. En een man hoef ik ook niet te versieren, want morgen ben ik al 12 jaar getrouwd. Schoonheidsappeltjes. Toch te veel naar Sneeuwwitje gekeken ben ik bang.