Sommeltjes en andere wandelpaden.

Dit weekeinde was het mooi droog nazomerweer. Of dus eigenlijk herfstweer, want de herfst is begonnen. In de krant van zaterdag staat een wandeling in Bergen beschreven. Door het bos. Leuk, want ondanks dat we een aantal familieleden in Bergen hebben wonen, zijn we nog nooit door dat bos geweest. De auto staat bij het startpunt geparkeerd en na 3 stappen laten de kinderen de route al voor wat ie is. de route gaat rechtdoor. SAAI!! volgens de kinderen. Ze duiken rechts een brug over en lopen dan over een aarden wal. Onder laaghangende takken door vervolgen ze enthousiast hun weg. dat oma en mamma moeten kruipen deert de jongens en dame niet! In de verte zien we ze stilstaan bij... ja, bij wat? Paddenstoelen.

Blijkt als oma en mamma bij de kinderen staan. Spinnenwebben in ons haar, stokjes in onze oren en eikeltjes in onze jaskragen. Prachtige paddenstoelen en de kinderen staan stil te kijken. Wij schudden al onze boscamouflage van ons af en lopen weer door. Kijk, hier loopt de route weer zegt oma blij! Linksaf moeten we. En dan komen we terecht bij een opengebroken weg. Oma en mamma stappen met hoge prinsessenstappen over prut en zandhopen, maar de kinderen zien altijd overal een avontuur in. Nu dus ook. Bergen zand worden beklommen, afsluitingshekken worden met speels gemak overwonnen en ondertussen is er ook nog tijd om de tas met bos schatten te vullen.

Na een 500 meter kunnen we het bos weer in via een steile trap. En bovenaan de steile trap, moeten we weer naar beneden. Kinderen rennen joelend naar beneden, ik kijk over de reling en zie met een diepe frons dat er ook gewoon een pad onderlangs loopt. Had ik dus helemaal niet omhoog gemoeten. Eveneens joelend ga ik achter mijn kinderen aan. Die verbaasd stil blijven staan. Wat een gek mens is die moeder van ons toch, denken ze hardop. De rest van de wandeling verloopt zonder verdere verrassingen en bij de auto hebben we een enorme tas met kastanjes, beukennootjes en dennenappels. 'En dan kunnen we straks poppetjes maken en een herfstkrans en er is ook nog genoeg voor school, en we kunnen voor pappa een cadeau maken en.... Eh, jongens het is al half vijf. We gaan vandaag niet meer knutselen.
Zondag. Een paar keer per jaar maken we de overtocht naar Texel. Altijd leuk om je 1 dag onder te dompelen in vakantiesfeer. Pret begint al op de boot. We lopen een rondje over het dek, pappa haalt koffie en terwijl hij nog in de rij staat, wordt er al omgeroepen dat we naar de auto's moeten. Voor de kinderen voelt het evengoed als een wereldreis. Ik ga niet te veel vertellen over ons dagje Texel, ik laat de foto's voor zichzelf spreken.

Het begin van het Sommeltjespad.

En wanneer gaan we meemaken dat onze kinderen gewoon normaal op hun billen zitten?

Sommeltje.

Sommeltje heks met Sommeltje Finn.

Speciaal voor ons. Een bankje met noodnummer. Ze wisten dat we kwamen.

Pappa lacht eindelijk weer eens.

3 kinderen met ieder hun eigen manier om touw te klimmen.

Ven bij de slufter.

De zee! Altijd leuk. na afloop 3 drijfnatte kinderen in de auto.

Al met al hebben we een top weekeind gehad en liggen de kinderen allemaal op 2 oren. En ik lig er vanavond ook vroeg in. Compleet gesloopt, en nog geen kastanjepoppetje geknutseld.