Moederdag.

Moederdag. Een dag voor moeder. De week voorafgaande aan de grote dag zijn de kinderen al gespannen. Mamma mag deklas niet in. Verboden voor moeders. Staat er op geknutselde bordjes. Kinderen verdwijnen onder een kleed de klas in. Een klas die opeens helemaal nieuw en spannend is. Kinderen gaan hun eigen weg en verdwijnen in klas met ergens verstopt de Moederdag knutsels. Mamma spiekt door raam, maar ziet niets. Wel verschrikt wijzende kleuterkindjes. Een spiekende mamma! Mamma loopt snel door. Traan prikt in ooghoek. Kinderen gaan ook gewoon zonder mamma klas in. Loslaten voor 1 week. Als voorbode op het grote loslaten.

Donderdag. Jongste 2 komen met kleurrijke pakjes naar buiten. Wapperende strikjes piepen achter hun ruggen vandaan. “Dit moeten we straks thuis verstoppen mam. Dan kunt u het niet vinden.” Jongste zoon oefent ’s avonds gedicht met pappa. Blijkt hij al de hele week te doen. Mamma staat weer buitenspel. Pakje ligt verstopt op de eettafel. Cadeau van dochter is onvindbaar. Nu al. Dochters hoofd loopt over. Is avond na avond uitgeput, verdrietig en kan niet meer bedenken waar cadeau is. “Maar u wilt toch alleen maar een kus eigenlijk. Toch?” Ja hoor schat. Mamma wil gewoon alleen maar een knuffel en een gezellige dag.

Vrijdag. Oudste zoon komt uit school. Met roze papier om pakje. Met paarse rol gedicht. Mamma kijkt voor de zekerheid nog even of dit de juiste zoon wel is. Oudste zoon met roze en paars. Moet niet gekker worden. Maar zoon is de juiste zoon. Zoon verstopt snel cadeau in mamma’s fietstas. Kijkt om zich heen, maar niemand kijkt op van roze papiertjes en paarse gedichten. We fietsen trots naar huis. Vooral mamma. Mamma heeft 3 kinderen met 3 knutselwerkjes. Uit liefde gemaakt. (Of onder lichte dwang van juf. “Je moet knutselen!”” Ik wil niet, mamma is niet lief!” Gedachte verdring ik. Beeld van noest knutselende kinderen met tong uit de mond staat leuker op mijn netvlies.)

Thuis aangekomen wil jongste opgetild worden. Begint in mijn oor te fluisteren. Heel zacht, dus ik versta er niets van. Zoon knuffelt en herhaalt zijn gefluister. Ik schiet in de lach want het kietelt. Oudste 2 kijken jaloers. Willen ook opgetild. Jongste geeft mamma een grote kus. “Verstond u me?” “Nee lieverd mamma verstond er niets van.” Ik zei: “weet u wel hoe ontzettend veel ik van u hou?” Ik begin weer te huilen. Voor de zoveelste keer vandaag. Emotionele dag. “Is het nu Moederdag?” “Nee nog 2 nachtjes slapen.” Cadeau van zoon 1 gaat naast die van cadeau andere zoon. Dochter vraagt nog maar eens: “U wilt alleen maar een kus toch?” Heeft duidelijk haar pakje te goed verstopt.

En zondag? Zondag hoort u meer van mij. En van de verrassingen van de kinderen. Hoort u ook het vervolgverhaal van verstopt cadeau van dochter.

Naast een kus, lust ik dit ook erg graag. (Dit is een stille hint)