Rimpels.

Kleine kinderen en dronken mensen. Daar was iets mee. Weet alleen niet meer zo goed wat.

Schooltuintjes. Van het weekeinde mijn haar maar weer eens gekleurd. Ik mag dan 36 zijn, ik voel me nog 20 en daar horen geen grijze uitlopers bij. Uiterst content met het resultaat stapte ik dit keer onder de douche vandaan. Kastanje bruin stond er op de verpakking en volgens mij klopt dat dit keer ook wel ongeveer. 4 kindjes halen het onkruid uit de tuintjes. 1 jongetje neemt mij nieuwsgierig op. Wroet met zijn handjes in de aarde, maar zijn blik is op mij gericht. Bloednerveus begin ik te worden. Loopt er een rups over mijn hoofd? Nestelt er een vogel in mijn haar? Kruipt er een naaktslak in mijn nek? Op het moment dat ik wil vragen waar hij naar kijkt begint hij zelf: “Mamma van Finn, hoe komt het dat u nu zwart haar heeft, terwijl het vorige week nog grijs was?”

Schooltuintjes dus. Weet u nog dat ik altijd volhoud dat het zo ontspannen is, en dat ik blij wordt van de zingende kleutertjes? Ik weet nu waarom ik ook alweer geen basisschooljuf ben geworden, maar het V.O in ben gegaan. In 2 van de tuintjes staan appelbomen. En met de vruchten wordt eigenlijk niets gedaan. De tuintjes liggen dan ook bezaaid met kleine appeltjes.  Appeltjes in verschillende stadia van groei.  Mooie gladde appeltjes, blozende appeltjes en gerimpelde appeltjes. Dat vinden de kleuters maar raar. Hoe komen die appelen nu zo gerimpeld? Ik leg uit: "we hebben een mooi glad appeltje. Een kleintje. Dat is kleuterappel. Met een mooie strakke, glanzende huid want er zit nog heel veel vocht in. We hebben een pappa appel. Die heeft een scheur in zijn huid (litteken) en rode wangen van het sporten." “Hoe ziet jullie oma eruit? Heeft zij een hele mooie strakke huid of heeft oma rimpels?”  Alle oma’s hebben zonder uitzondering rimpels. Diepe groeven waar de autootjes in kunnen rijden. Meisje heeft een oma appel in haar handjes. Kijkt naar appel, kijkt naar mij, kijkt naar appel, kijkt naar mij. “Dit ben jij, mamma van Finn!” Leuk????? Werken met kleuterkindjes? Hoezo leuk???? Niets leuks aan! Meisje opent tweede hand en laat een klein schattig appeltje zien. Met deuken en kleine rimpels. Uitgedroogde oma appel gaat weer terug de tuin in. Ik ben gelukkig nog een mamma appel. Maar ik moet toch beter make up smeren besluiten de dames. Wat ik heb wel heel veel scheuren in mijn hoofd. Lachrimpels verbeter ik ze. Dat zijn lachrimpels. Oudste kleuter jongetje mompelt: “Dan zou ik maar eens wat minder gaan lachen.” Kleine kinderen en dronken mensen. Helpt u me nog even met dat spreekwoord?

De verwondering van de kinderen als we tuinkers uit de tuin trekken die is gaan spruiten en er een heerlijke geur ontstaat doet mij mijn rimpels even vergeten. Uitgebreid wordt de plant bekeken en 4 kinderen laten elkaar de wortels ruiken die zelfs onder de prut naar tuinkers ruiken. We besluiten opnieuw tuinkers te zaaien en dan even beter in de gaten te houden wanneer de plantjes klaar zijn. Gaan we proberen of de plant net zo smaakt als hij ruikt. De kinderen zijn benieuwd. Ik ook.

Aardbeien. De aardbeibedden kleuren nu iedere dag rood en er zijn al heel veel aardbeien geplukt en gegeten. Met hier en daar een verdwaalde zandkorrel, maar ach: zand schuurt de maag. Boven de aardbei zit een hele mooie groene … ja, wat is dat eigenlijk? Een kroon. (Ik geef het antwoord alvast maar, voor u allemaal weer antwoorden opstuurt) Het groene dakje is de kroon van de aardbei. Het gesprek gaat dan meteen over prinsen en prinsessen en roze kastelen en ridders te paard. Romantische kindjes.  Opeens slaat bij mij de bliksem in. Want hoe noemen we aardbeien ook wel? JUIST!!! Zomerkoninkjes. Nog nooit die link gelegd. Gewoon in 36 jaar nog nooit 1 + 1 bij elkaar opgeteld. Kleuters kijken mij verbaasd aan als ik opeens helemaal begin te stralen. Gekke mamma heeft Finn ook eigenlijk. Hebben ze helemaal gelijk in, maar ik heb vandaag iets geleerd van de kleuters en daar ben ik heel blij mee. Kinderen ook. Die eten namelijk verse zelfgekweekte en geplukte aardbeien in de klas. En dan mag die mamma best een kroontje op als ze dat nou zo graag wil.

Anna Marie.