Haarlem.

Vandaag met eega en dochter een dagje naar de stad. En nu houd ik niet van de stad en niet van mensen om me heen en niet van kleding passen die iedereen met zijn, o nee haar, bezwete lichaam al heeft gepast, niet van vieze stoepen en niet van de uitverkoop waarbij gezonde nuchtere Nederlanders opeens allemaal transformeren in een stel aasgieren en ik houd al helemaal niet van de mensen die als beroep zakkenroller hebben en die niet met hun vingers uit andermans broekzakken kunnen blijven. Goed daar houd ik dus allemaal niet van. Ik lust ook geen spruitjes. Is dat ook meteen maar geschreven. Nog even en jullie kennen me nog beter als ik mezelf ken.
De stad. We gingen naar de stad. Een nieuwe stad dit keer. We gingen naar Haarlem. Echtgenoot weet dat hij me van zijn lang zal hij leven niet mee krijgt naar Amsterdam, dus viel de keuze van Ben en Sophie op Haarlem. En ik had beloofd om mee te gaan. De auto zouden we parkeren bij Haarlem Spaarnwoude. Voor mensen uit Noord-Holland: dat is bij de Ikea. En precies op het moment dat wij de auto uitstapten reed de trein voor ons weg. Ben weet dat als ik geen parkeerplaats vind in een druk gebied, ik meteen rechtsomkeer ga en dat wilde hij Sophie niet aandoen. Het meisje was volledig in feeststemming, met dito kleding ook, en dan is het inderdaad heel sneu als mamma er weer de brui aan geeft. Het laatste stukje dus met de trein. Maar we hadden nu een half uur om iets te doen. Koffie drinken! Altijd goed. Daar kun je me midden in de nacht voor wakker maken. Alleen jammer dat ik nooit wakker word 's nachts, maar dat is weer een ander verhaal. En waar haal je koffie als je op een industrieterrein staat aan de kant van Haarlem? Juist! De IKEA. En met onze familie pas kregen we 2 gratis cappucino. Mijn dagje stad begon dus prima. En hij werd nog beter, want we hadden vrijkaartjes voor de trein. Dus gratis koffie en gratis treinen. Ha! we blijven voorlopig nog Nederlanders, dus dit was leuk.
En dan kom je in Haarlem centrum na een miezerig trein ritje van 4 minuten en daar val je van de ene verbazing in de andere. Een V&D waar je binnenstapt via een hele kleine deur en dan kom je in een trappenhuis van marmer. Grandeur in Haarlem. Geweldig. Alleen al voor het geweldige trappenhuis zijn we een paar keer met de lift op en neer gegaan. Ook omdat we in dat enorme warenhuis niet wisten waar we moesten zijn, maar vooral vanwege de stijlvolle trappen.
Een boekhandel die er vanaf de weg heel klein uitzag, maar van binnen bleek het een doolhof te zijn van allerhande gangetjes en kamertjes en door steekjes. Heel hebberig worden wij altijd in een boekwinkel en vooral in deze. Voor de kinderen hele mooie pedagogisch verantwoorde kubussen gekocht die we nog niet eerder hadden gezien en voor ons zelf maar even niets. Eerst maar een verlanglijstje maken, want dan hebben we een smoes om nog een keer langs te komen. Heerlijke lunch genoten met verse producten en zelfgebakken brood en als finising touch gingen we naar de Korte Houtstraat voor de winkel van Marianne. http://verrassendgoed.blogspot.com We wisten dat de winkel dicht was, maar toch even naar binnen gegluurd. Haar winkel ligt midden in de stad, maar wel in een prachtige groene oase.
Haarlem, je bent me 100% meegevallen. Met de trein weer terug, waarbij het vooral opviel dat er heel veel mensen met de trein reizen in Nederland, en dat de treinen inderdaad allemaal vertraging hadden. 5 minuten maar hoor, maar toch. (Met de auto staan we rustig een uur in de file, maar als de treinen 5 minuten vertraging hebben, klaagt iedereen meteen alle mussen van het dak.) (ik weet na 5 en een halve week buitenland het gezegde niet meer)
En voordat we in de auto stapten nog 2 koffie en een milkshake bij het Zweedse warenhuis gehaald. Die grote deuk in onze auto kon onze dag niet meer verpesten.