Oud (er) worden.

Hoe weet je dat je oud begint te worden? En dan bedoel ik niet de rimpels die zich ieder jaar steeds dieper in je gezicht nestelen. En dan bedoel ik ook niet het moment dat de zwaartekracht vat op je lichaam krijgt en alles opeens begint te hangen. Nee, dan bedoel ik het moment dat je met je kinderen een zware wandeling bergop gaat lopen. Met als beloning na de picknick de afdaling. Maar eerst heb je dus een steile klim van anderhalve kilometer. De afgelopen nachten heeft het sterk geregend, gehoosd eigenlijk en het pad is een modderrivier geworden. En uiteraard heeft mamma (slim als ze niet is) witte sportschoenen aangetrokken. Het pad is glibberig en glad, had ik steil al genoemd? En je doet je uiterste best om niet in het bijzijn van je kinderen met je billen in een hoop modderterecht te komen. Je puft omhoog met de mand met lekkere hapjes aan je arm bungelend. Ook al niet handig. Rugzak zou een stuk beter zijn gegaan. Ik moet ongeveer iedere 100 meter stilstaan onder het mom van: “van het uitzicht genieten.” Kinderen knikken jaja, en  gaan hardlopend verder. HARDLOPEND!!!!????? Ik dacht toch echt dat ik in een goede conditie verkeerde. Blij ben ik als jongste zoon achter blijft, mag ik ook weer iets langzamer. Voel ik me ook weer goed. Totdat zoon gewoon een lied van Thomas de trein begint te zingen en te zingen en te zingen. Het zweet staat bij mij inmiddels tussen de schouderbladen, maar zoon loopt zingend de berg op. Het is mooi en warm weer en kinderen trekken vesten en T-shirts uit. Komen bij mamma in de mand terecht. Wat is er ook al weer zo leuk aan bergwandelen met kinderen? Ik ben het antwoord even kwijt. Heel blij ben ik als we boven zijn, mamma ploft op de dichtstbijzijnde bank. Maar kinderen gaan rondjes rennen. Heet ook wel tikkertje in de volksmond. Waar is de tijd gebleven dat ik ook rondjes rennend de berg op ging? Weg, gewoon weg. Maar gelukkig hebben we nog 3 weken de berg voor de deur en ik heb me vanavond na het eten voorgenomen dat ik de route omhoog iedere dag 2 keer ga trainen. Zodat ik straks in een topconditie en in topvorm terug naar Nederland ga. En morgen begin ik. Of misschien overmorgen. In ieder geval maandag. Misschien.