Archeoloog.

Het is vakantie en de favoriete tijdsbesteding van mijn kinderen in de vakantie is: Musea bezoeken. Goed idee, maar we hebben nog een ongeleid projectiel in huis van 4 jaar die opeens zijn eigen pad heeft ontdekt. En het pad van 4 jarige zoon loopt niet via een museum. Pad loopt van Thomas de trein naar de boekenkast en dan wil hij precies het bovenste boek hebben en dus worden de onderste planken leeg geveegd zodat hij een boekenkast privé trap heeft om bij het bovenste boek te komen. Mamma roepen had ook gekund, maar was waarschijnlijk te veel werk. Pad van jongste zoon loopt vervolgens naar de speeltuin en naar de keukenkast waar hij wederom via de laatjes naar boven klimt om op het aanrecht zittend de snoeptrommel aan een inspectie te onderwerpen. (Lees: leeg te eten om zo aan zijn broodnodige calorieën te komen) Jongste zoon mag even niet mee naar het museum van Oudheden in Leiden. Mamma heeft schoon T-shirt nodig omdat het zweet alleen al uitbrak bij de gedachte dat jongste zoon de mummies wel even zou onderzoeken. Wikkel voor wikkel werd mummie ontrafeld. Jongste zoon zou grote beelden ook geweldig vinden. Vooral het domino effect wat het gaf als je het ene beeld een duwtje gaf richting beeld dat ernaast stond. Let even op dat stond. Jongste telg gaat naar oma om daar een treinbaan te bouwen en om lekker in bad te zitten.

Bij het Oudheidkundig museum treffen oudste kinderen het. Je kunt archeoloog voor een dag worden. En Niels weet wat hij later wil worden; diepzeeduiker, archeoloog en pro-boarder. Niels en Sophie storten zich vol overgave op de zandbakken gevuld met grote bodemvondsten. Potscherven, knoopjes, munten en tanden worden minutieus uit het zand gefilterd. Dochter pakt een tandenborstel uit de bak om het zand uit de vondsten te borstelen. Denken we, maar nee, ze gaat zitten en begint de gevonden tanden te poetsen. Walvis weet niet wat hem overkomt, zijn tanden zijn nog nooit gepoetst. Nu dus wel. Na het schilderen van kleiketting blokjes en het in elkaar puzzelen van een gevallen bakje krijgen 2 trotse kinderen een echt archeologen diploma. Dat scheelt pappa en mamma weer in de studiekosten. Eindelijk gaan we het echte museum in. Maar de mummies worden door Sophie al snel bestempeld als zombies en die zijn dus eng, en dus moeten we een andere afdeling bezoeken. Mamma had zich juist heel erg op het weerzien van haar geliefde mummie vrienden verheugd, maar vandaag bepalen de kinderen de route. Bij het oude Griekenland worden we opgewacht door een manshoog beeld van een blote man. Er mist alleen een stukje. Dat had ik gemist, maar zoon blijft staan en kijkt gebiologeerd naar beeld met ontbrekend stukje mannelijkheid. “Dat komt omdat hij het koud had. Toen brak zijn pi…. Eraf. Erg pijnlijk, en daarom dragen wij tegenwoordig onderbroeken.” Uiteraard. Kinderlogica. Moet je ook niet willen verbeteren. En ik wil dat al helemaal niet als het over iemands mannelijkheid gaat. Zo stonden Niels en Sophie ook met zijn tweeën te discuteren over een groep hoofdeloze beelden. De oplossing was uiteindelijk dat het geld op was. Verhalen over de Beeldenstorm hou ik ook nog even voor me, want voor ik het weet sneuvelt avond na avond mijn servies onder het mom van een moderne Beeldenstorm. Ik ken mijn kinderen.

Niels heeft nu een heel duidelijk doel voor ogen. Hij gaat in Zweden archeologische opgravingen doen in onze achtertuin. Nu zitten wij op veengrond, dus de kans dat hij een veenlijk opgraaft is dan natuurlijk wel aanwezig. Ik heb gezegd dat hij rekening moet houden met mijn koffiepauze, want smaakt toch anders als er een veenlijk uit je tuin opduikt. Hij had een tandenborstel nodig; zakjes, moeten wel grote zijn in verband met formaat veenlijk; en een meetlint; en een zaklamp en een troffel. Dankzij mijn zoon weet ik nu dat er platte troffels zijn, halfronde en ronde troffels. Hij heeft ze alle drie nodig. De grootste tas die meegaat is van Archeologische zoon. Staat al klaar naast zijn bed met een pen en een schrift als laatste toevoegingen. Er zullen vast nog spullen bij gaan komen.

Voordat ik deze week afreis naar Zweden hebben we zelfs nog een echte archeologische opdracht. De vloer van de speelkamer is al geruime tijd verdwenen en we gaan morgen beginnen met de zoektocht naar de vloer en daarmee bedoelt mamma dat we de speelkamer op gaan ruimen. Je zult zien dat zoon dan toch opeens dokter wil worden. Of coureur gezien de snelheid waarmee kinderen zich uit de voeten maken.