Oliebollen.

Oliebollen? Ja. Oliebollen. Voor de mensen die mijn blog al langer volgen is het geen nieuws meer, maar voor de mensen die later zijn ingestapt: Ik heb 3 fantastische aparte kinderen. Met mijn kinderen verveel je je geen moment. Never a dull moment. Zoals de Engelsen dat zeggen. Wij schrijven 2 juli. We zitten een ruime week in de zomer en mijn kinderen willen bakken. Nu willen ze dat altijd en dat doen ze ook zo vaak, dat mamma opeens even geen cakemeel meer heeft. Wel appeltaart mix, maar daar zijn dan nog maar 3 appelen voor beschikbaar op de fruitschaal. Appelen in de eigen appelboom moeten nog even groeien, dus project appeltaart wordt ook afgestreept. Dan gaan we oliebollen maken riep oudste zoon blij met gevonden pak oliebollen mix. Mamma zuchtte nog maar eens diep op deze zaterdagmorgen. Oliebollen in de zomer, wie verzint het. Nou, in huize Beemster is dat dus de normaalste gang van zaken. Zus en jongste broer stonden ook meteen enthousiast mee te springen. Ze hadden geen idee wat oliebollen zijn, maar er moest worden gebakken en dan is alles goed. "U heeft toch zelf dit pak vorige week gekocht? Dan moeten we er dus iets van maken, want je koopt geen eten om dat in de kast te laten staan." Heel logisch bedacht van oudste zoon, maar pak oliebollen mix was eigenlijk gekocht om boffers van te maken. Die maakte ik vroeger altijd voor de jeugd van de roeivereniging, maar ik ben het recept kwijt geraakt. Namen van mensen die ik 2 maanden niet heb gezien verlies ik al uit mijn geheugen, laat staan een recept wat ik al 10 jaar niet meer heb gemaakt. (Dit is dus tevens een verkapte oproep voor het recept van BOFFERS!)
En noem mij een softe moeder en noem mij maar niet standvastig, noem mij maar gewoon lui, (Ik had namelijk ook even een pak cakemeel kunnen halen) maar als er 3 stralende kindjes voor me staan met een duidelijk doel voor ogen: wij willen bakken!! dan kan ik geen nee zeggen. En zo stonden er 3 kinderen op een zaterdagmorgen in de keuken meel, water, rozijnen, stukjes appel en ei te mixen en was mijn keuken snel veranderd in een witte sneeuw wereld. En bij gebrek aan een friteuse werd de olie in mijn erwtensoep pan gewarmd en 1 voor 1 gingen de oliebollen de olie in. Dat laatste heb ik uiteraard gedaan, want hete olie is natuurlijk levensgevaarlijk voor kinderen, en zeker voor die stuiterballen van mij. De boffers verdwenen oliebol voor oliebol in de hete pan. Maar eerlijk is eerlijk, oliebollen smaken ook prima hartje zomer. Maar vanavond haal ik toch maar weer een voorraad cakemeel. Kunnen de kinderen namelijk helemaal zelf en dan stinkt mamma niet naar walmende olie en de bijbehorende bollen.

Let even op de afwezigheid van sneeuw en sneeuwpoppen!