Niels gaat op voor zijn eerste rijles. Behoorlijk
gespannen is hij de hele dag. Loopt stil met ons mee en vraagt ieder kwartier
of we al naar de rijschool moeten. Eindelijk is het zover. Pappa loopt met zoon
mee. Zoon krijgt een korte uitleg over de werking van de auto’s en de
verkeersregels worden uitgelegd aan de hand van borden. Echte verkeersborden.
Zoon weet van alle de betekenis. Mamma niet, maar mamma staat veilig achter
hek. Met nog een heleboel andere gespannen mamma’s. Mamma schrikt zich een hoedje
als pappa opeens naast haar gaat zitten en als blijkt dat zoon helemaal alleen
in auto plaats gaat nemen. Dat was niet wat mamma verwacht had. Mamma wil over
hek heen stappen om zoon te helpen. Mamma kijkt naar andere mamma’s. Worden
allemaal tegengehouden door andere pappa’s. Mamma gaat weer zitten. Ziet het
zinloze van de onderneming in. Niels gaat autorijden. Moederziel alleen in
auto.
Auto’s worden gestart. Gaat zoon goed af. Broer en zus
beginnen te klappen. Te klappen voor grote stoere broer. Broer gaat rijden.
Dwars door het rode licht. Gelukkig had de voorste in rij voor het groene licht
autopech. Motor sloeg af. Zoon kroop door het oog van de naald. Mamma zakte iets onderuit. Dat beloofde niet veel goeds. Zoon ging rondjes rijden. Ging prima.
Mamma ging weer iets rechter zitten op bank langs hek. Andere mamma’s waren druk
bezig met kleine kinderen of lazen semi onschuldig de krant. Keken niet naar
stuntende kinderen. Kinderen die af en toe bijna aanrijdingen veroorzaakten.
Pappa’s klommen tegen hek aan. Wilden het liefst zelf rijden. Zelf rondjes
rijden met zoon ernaast. Helaas. Pappa’s mochten het terrein niet op. Pappa’s
stonden aanwijzingen te roepen naar kinderen. Kinderen die niet luisterden. Kinderen
die zelf hun weg vervolgden en dat zonder ruzies deden. Zoon reed tankstation
in. Tankte zijn auto vol, en reed weg zonder te betalen. Heeft hij niet van
zijn ouders. Zoon zwaaide naar broertje en zusje en knalde pardoes tegen klein
meisje aan die vriendelijk lachend achterom keek. Niets schadeformulieren of
verzekeringspolissen. Gewoon een glimlach van mooi blond meisje. Zoon was
gelukkig. Ging auto poetsen. Via de verkeerde kant de wasstraat in. Auto werd
evengoed wel schoon, maar vooral heel schuimig.
Zoon reed en stopte voor het
rode licht. Wilde rechtdoor, maar toen licht voor links eerder op groen sprong,
gaf hij een draai aan zijn stuur en schoot zomaar linksaf. Andere gebruikers in
verbazing achterlatend. Wilde even later juist linksaf, rood licht. Rechtdoor
dan maar en midden op de kruising gooide zoon zijn stuur weer om en sjeesde
tussen 2 tegemoetkomende auto’s in naar links. Luid getoeter was zijn winst. Ik
zat bijna onder bankje. Vreemde pappa ging naast me zitten. ‘Die jongen rijd
waarschijnlijk net als zijn moeder. Gevaar op de weg!’ Hoezo gevaar op de weg?
Zijn mamma is geen gevaar op de weg! En het is toch goed gegaan? Ik besloot
niet te reageren. Zoon zat te stralen en te stralen. Ging weer tanken. Betaalde
netjes, maar vergat de slang terug te hangen. “Benzine” spoot in de rondte. ‘Tjonge,
tjonge, die jongen maakt er wel een zootje van. Moeten ze van de weg halen.
Verpest het voor iedereen.’ Hoezo verpest het voor iedereen? Kinderen reden
allemaal netjes hun rondjes, tankten ook zonder te betalen, zwaaiden naar
elkaar en naar mijn zoon en hadden allemaal heel veel lol. Internationale
grenzen vervaagden. Kinderen spraken de taal van het kind. Spraken de taal van
de lach. Hadden meer lol als pappa’s aan de kant. Pappa’s die zich letterlijk
en figuurlijk aan de kant gezet voelden.
Autoles was afgelopen en zoon huppelde naar de garage.
Was blij, was zo ontzettend blij en opgelucht dat het allemaal heel leuk was en
dat hij misschien, heel misschien ook wel een rijbewijs zou krijgen. Ik dacht
van niet, pappa dacht van niet, broertje dacht van wel. Was trots op grote
broer en wilde wel met broer mee in de auto. Zusje niet. Broer moest nog maar
een paar lessen nemen. Zoon kwam aangerend. Met rijbewijs. Met een echt geldig
rijbewijs! Narrige vreemde pappa keek naar mijn stralende zoon, keek naar mij
en schudde nog maar eens zijn hoofd. Hield wijselijk zijn mond. Hopeloos gezin
dacht hij vast. Kreeg in geen 3 dagen de glimlach meer van onze gezichten. Onze
zoon heeft zijn rijbewijs en morgen, morgen heeft hij weer een les.
Wat zal hij genoten hebben en trots zijn op zichzelf.
BeantwoordenVerwijderenGroeten Herma
O ja, ik heb dat ook gezien dat die vaders plaatsvervangend jaloers zijn en de moeders alleen maar bezorgd en willen beschermen. Helemaal niet nodig. Hij heeft zijn rijbewijs en die glimlach moet je er maar op houden. Ze kunnen veel meer zelf dan je denkt....
BeantwoordenVerwijderenWat zal hij genoten hebben van het auto rijden en tanken en wassen. Ik denk dat pa ook wel graag in zo'n autootje zou zijn gekropen...
BeantwoordenVerwijderenHelemaal trots met z'n rijbewijs... superleuke foto's heb je gemaakt!
Wat een mooi verhaal over Niels zijn rijles.
BeantwoordenVerwijderenVoor je het weet is hij zo oud dat hij echt mag.