De dag dat we ongegeneerd en zonder schaamte onze kinderen voor de gek hielden.

Zondag 4 december zou Sinterklaas langskomen. De kinderen wisten dat mamma een afspraak had gemaakt met Sinterklaas. Zondagmiddag zou hij langskomen. Om 15.00 uur werd doorgegeven aan oom en oma. Opa mocht eventueel ook komen van de kinderen, maar dan moest hij wel van de pepernoten en het suikergoed afblijven. Opa eet altijd alles op. Is altijd uitgehongerd. Opa woont ook anti-kraak. Voor opa had Sinterklaas zijn eigen verrassingen. Voor de kinderen ook. Heel veel verrassingen. ’s Morgens word mamma wakker met een migraine aanval. Eerst rustig blijven liggen, waait wel over, waait natuurlijk helemaal niet over. Op het moment dat de lantaarnpalen eindelijk uitgaan op straat beginnen de eerste zonnestralen door de gordijnen te schijnen. ARHHHHH! Pilletjes heb ik nodig. Heel veel pilletjes. Om 11.00 kom ik eens beneden. Nog steeds hoofdpijn, taalgevoel is volledig weg, ik vraag bijvoorbeeld of pappa dat gordijn uit de berging wil pakken. Pappa komt na 10 minuten terug zonder gordijn. Kan hij nergens vinden. Stunt ik bedoelde rijm/gedicht. Goed, het werd dus weer zo’n dag. Een dag dat je eigenlijk onder de dekens wilt liggen met een laken over je ogen, maar soms moet je jezelf bij kop en kont pakken. Feest zou het vandaag zijn en feest zouden we gaan maken. Kinderen waren vrolijk en opgewekt toen ik beneden kwam. Hadden zin in de dag. Mamma ging even naar buiten frisse neus halen. En dat werkte. Besloten werd dus om maar een stuk te gaan wandelen, te gaan lunchen met de kinderen in een restaurant en dan zouden bij thuiskomst de cadeaus er liggen.

Ga je weg ligt er 1 cadeau. De kerstboom voor oma.

 En dat ging prima! Tijdens de lunch zag pappa 2 auto’s met pieten en dochter zag zowaar een auto met Sinterklaas rijden. Richting onze wijk!! Snel werden de borden leeg gegeten en de wandeling naar huis werd voortgezet. Thuis zagen de kinderen dit:

Omdat Sinterklaas natuurlijk afgekomen was op de vlag. De vlag die dit jaar de weg wees naar de plaatsen waar feest gevierd werd. Familie werd gebeld en om precies drie uur kon het feest beginnen. Het feest van Sinterklaas.

Onze Finn en Sophie hadden in het half uur voor dat de oma kwam al mooie stapeltjes gemaakt. Stapeltje Finn, stapeltje Sophie, stapeltje Niels en een stapeltje DE REST. Blij waren ze. Met ieder pakje dat werd geopend. Met iedere chocoladeletter, met iedere make-up set, met iedere auto. Finn ging met al zijn cadeaus het rijtje af. Iedereen moest goed kunnen zien wat hij had gekregen. Sophie lag onder tafel en Niels deelde uit. En wij, wij dronken koffie.

Nieuw bureau om aan te werken voor Sophie.

Oma met kerstboom. Oma staat achteraan.

Pet shops. Zo blij!

Vergadering over het huisdier wat geen ezel was, maar een tamme wezel.

Even een cadeau showen.

Boeken. Heel veel boeken.

 Sinterklaas: hartelijk bedankt! En volgend jaar mogen er best minder pakjes zijn. 

Vandaag nog feest op school en dan gaan we weer over tot de orde van de dag.

Sinterklaas met zijn witte ros.

Ziet er nog kwiek uit na 3 weken hard werken.

Met de school surprise. Spongebob we zullen je missen.

Aan het einde van de dag voegde Niels er nog wel aan toe dat hij toch wel een beetje teleurgesteld in ons was. We hadden hem namelijk 9 jaar lang opgelicht. En zo is het maar net Niels. We zullen het niet meer doen. De komende paar jaar nog wel bij je broertje en zusje. Maar dan met jouw medewerking.