Sociale media deel3.

Er schijnen steeds minder baby’s geboren te worden in Nederland. Ja, dat zal dan wel en ik heb alvast een melding voor het CBS. Stel jullie prognoses maar bij naar beneden. Er gaan nog veel minder baby’s geboren worden de komende jaren als jullie ooit hebben berekend. Oorzaak: Mobiel internet.

Vroeger hadden we een personal computer en die moest je aanzetten en dan gingen de gloeilampen opwarmen. Je kon dan nog rustig naar beneden om gezellig met je echtgenote een kopje koffie te drinken. Of je echtgenoot kwam boven om samen andere dingen te doen. Pc stond boven. Toen kwam de laptop en de laptop was flexibel. Kon ook gewoon op de eettafel staan. Dan keek je na het avondeten nog even je post of je surfde over het wereldwijde web. Met uitzondering van de landen die hermetisch afgesloten waren voor vrij internet verkeer en na een half uur tot een uur schoof je gezellig naast vrouw op de bank en daarna, dat vult u zelf maar in. Nu hebben we mobiel internet. Internet op de telefoon. Na het eten gaat man gezellig op de bank zitten. Warmt de bank voor zeg maar. Zeg maar mooi niet, want al staat vrouw op haar kop voor hem met niets meer aan als, nou bijvoorbeeld een cheerleader outfit, (als mensen die mij kennen deze blog lezen beginnen ze hier te lachen, want never nooit dat ik me ga verkleden als wat dan ook. Kan ook niet op mijn kop staan trouwens) echtgenoot merkt vrouw niet eens op. Poging 2. Vrouw gaat in haar  pikantste setje van een bekende Nederlandse lingerie fabrikant; (H.ema), naast hem zitten, lidderend van de kou, man merkt niets. Vrouw merkt op dat ze een setje aanheeft van… (vult u zelf maar in) en echtgenoot reageert. Echtgenoot reageert. “Was die tweedehands goedkoper?” En echtgenoot vind het een top grap. Vrouw gaat naar de keuken om warme koffie te maken. Voor zichzelf. Zuiver en alleen voor zichzelf! Vrouw gaat weer zitten. “Lekker schat, dank je wel.” Mompelt man achter beeldschermpje vandaan. “Je was me voor.” Nog zo’n dooddoener. Je was me voor. Herkent u die? Goed, na 2 uur blauwbekken en tandenklapperen gaat vrouw naar boven. Naar bed. Vrouw gaat naar bed om op te warmen. Zal het moeten doen met dubbel dekbed, pyjama broek en pyjama shirt met lange mouwen, met skisokken en een muts.  Man zit te socializen met zijn vrienden, zit het nieuws te lezen op veel te klein schermpje, zit varkens te schieten met vogels en de laatste hit: man zit te woordfeuten. Alleen het woord al. Vrouw heeft gewoon ’s morgens de krant gelezen, houdt haar taal overdag bij op het schoolplein pratend met andere mamma’s. Sommige dan, want anderen hebben de passie van echtgenoot overgenomen en staan vogels te schieten op schoolplein. En als er varkens geschoten moeten worden laat mamma dat aan de slager over. Ere wie ere toekomt. Is niets voor mamma. Na ettelijke uren komt echtgenoot naar boven. Vrouw droomde erotische droom over attente mannen die kopje koffie aanboden en zelf aankwamen met leuk pakje. Ook al zaten er wanten in! Droom wordt abrupt beëindigd. Accu van telefoon was leeg. Man kan gaan slapen. Lichten op de overloop gaan aan, tanden worden nog even elektrisch gepoetst, licht in de slaapkamer gaat aan, kan licht op de overloop uit, nacht shirt wordt gezocht en na een paar keer aan het dekbed te hebben getrokken gevonden en eindelijk gaan alle lichten uit. Pappa valt al snurkend uitgeput in slaap. Mamma ligt voorlopig wakker.

’s Morgens: “Er komen steeds minder kinderen in Nederland.””Ja stunt zegt echtgenoot. Jullie liggen er de laatste tijd allemaal als poolvossen bij. Is toch niets spannends meer aan tegenwoordig?”Wij willen uitgedaagd worden.” Nou vraag ik je, uitgedaagd worden? Hoe woordfeut je dat?

En dan heb ik het hier nog niet eens gehad over al die tieners die al fietsend met elkaar whappen terwijl ze driedik naast elkaar fietsend over rijbaan slingeren. Kijken niet naar auto’s en al helemaal niet meer naar elkaar. Hoe moeten die straks op het eerste gezicht verliefd gaan worden? Bij 60 jarig huwelijksfeest krijg je dan te horen; “we lazen een woord fout van elkaar bij woordfeut en de digitale klik was er. “ Duurde 15 jaar voor ze elkaars privé gegevens hadden, want ja, wissel nooit je gegevens uit met vreemden. Biologische klok begon via app reeds te tikken, maar goed, digitaal verstuurd geboortekaartje is dan wel weer goed voor het milieu. Ik ben gewoon nog echt verliefd geworden. Zomaar op het eerste gezicht. Twee keer zelfs.

En voor iedereen die meeleest: niets van bovenstaande is afkomstig uit mijn eigen leven. Nou ja, bijna niets dan. Maar wat dan wel!?!? Dat hou ik even privé. Ik wil wel kwijt dat er ook bij ons geen baby bij zal komenJ