Het is (bijna) kerstmis!!

Vandaag met de kinderen op pad om nog een paar bomen te kopen. Vorige week hadden we 2 prachtige bomen gekocht bij een heel groot tuincentrum in Noord-Holland. Prachtige kerstshow hebben ze daar opgebouwd en voor de kinderen is er een speurtocht langs alle hoogtepunten in de zaak. Slim, want op deze manier komen de pappa's en de mamma's overal in tuincentrum. Kopen dan meteen allerlei prullaria die thuisgekomen helemaal niet zo geweldig blijken te zijn. Maar in de grootse entourage van feeëriek tuincentrum leek het ook prachtig voor op de tafel. Of voor bij de open haard. En dan blijk je bij thuiskomst helemaal geen open haard te hebben. Enfin, 1 boom was naar oma gegaan, de tweede staat al vanaf woensdag te stralen. Thuis. Maar vorig jaar hadden we 3 bomen. En dus een heleboel bakken met ballen die niet gebruikt werden en dat is toch zonde. Hmm, ik was van plan om een kort verhaal te schrijven. Gaat al niet meer lukken.
We begonnen vandaag bij het grootste tuincentrum in ons dorp. Ik had op het parkeerterrein om kunnen keren toen ik moeite had om een plaatsje te vinden. Had gekund, maar ik deed het niet. 1 van de 2 nog beschikbare karretjes gepakt en met 3 kinderen naar binnen waar we verwelkomd werden door een echte (neppe) Kerstman. Een Kerstman die iets te veel van zijn eigen glühwein aan het drinken was. Hij gaf de kinderen een kerstkransje en toen Niels naar zijn mening iets te zacht dank u wel zei, kreeg hij die rare man met rood pak en dito neus achter zich aan. 'En als jij denkt dat ik nep ben, dan ben jij een heel nep kind!'Niels liep hard door de poortjes, mamma zette de kar achter zoon en haar handen in de zij. Kerstman begreep de hint. We hebben na afloop niet nog een keer een kerstkransje gehaald. Dat begrijpt u. Sophie vond de kerstman opeens ook niet meer zo vriendelijk. 'Ik hoop inderdaad dat hij met Kerst niet bij ons thuis komt.' Binnen was het druk, heel druk. Stapvoets ging het van de ene afdeling naar de andere. Finn zag een boom. Een koreaanse die hij heel mooi vond. Miezerig klein, amper te zien, maar zoon omarmde boom (pje) en liet niet meer los. Zelfde prijs als hele grote boom die we thuis al hadden, maar ja je kunt moeilijk 3 grote bomen in huis planten. We zijn niet in Zweden!

De boom van Finn. Zelf versierd.

Beertje hing eerst in de boom van zus. Benieuwd hoe lang hij in deze boom blijft.

Na de kassa snel naar een ander tuincentrum in een dorp in de buurt. Beduidend rustiger. Hele mooie bomen, maar waanzinnige formaten. En Niels weet 1 ding zeker, ook zijn boom moet in huis. En dus zijn we zonder boom weer huiswaarts gegaan. Ik wil ook nog wel gewoon kunnen leven in mijn woonkamer zonder bang te hoeven zijn voor overstekende elanden. Gaan we van de week gewoon nog een keer op bomen jacht. Gezellig naar kerstsfeer kijken en oliebollen eten in de auto. Bij het tweede tuincentrum hebben ze trouwens een schaatsbaan binnen. Een echte schaatsbaan en dat laten mijn kinderen niet zomaar schieten.

Waar is die stempelpost?

Hand in hand over de 11-steden route.

Sophie schaatst iedereen van de baan.

En als verrassing voor mamma hadden de kinderen nog even 2 kransen versierd. Met restanten uit de bakken. Voor aan de deur.

Nou, dan kan je weekeinde niet meer stuk. Scheef?? Wat is er scheef? Ligt aan de foto. Prachtige en unieke kerstkransen heb ik hangen. Heeft niemand.