woensdag 7 december 2011

Avondeten.


Finn gaat zitten aan het hoofdeinde met een treintje. Van Thomas. Sophie gaat keurig op haar plaats zitten. Haar plaats met haar bordje. Haar bordje die iedere keer op een andere plaats staat. Komt door broer. En door pappa. Pappa gaat zitten. Gewoon ergens. Waar een bord staat. Kinderbord of niet. Broer gaat zitten. Half op de stoel, met een knie op de zitting. Voet tikt de achterkant van de stoel telkens een stukje naar achter en dan buigt lichaam naar voren en komt stoel weer op 4 poten. Tok, tok, tok, tok, tok. Na 3 happen staat broer op. Gaat een rondje draaien. Moet weer gaan zitten. Finn volgt het voorbeeld van grote broer. Finn moet ook weer gaan zitten en stoot zijn hoofd tegen de tafelrand. Jullie stomme tafels schuld brult hij door zijn tranen heen. Pappa’s schuld is het. Finn is heel stellig. Finn gaat weer zitten, maar eet zijn bord niet leeg. Niels verveelt zich. Gaat trommelen op tafel. Nog steeds 1 been op de stoel. Tok, drum, Tok, drum. Tok, drumt nog een beetje harder. Sophie lust stukjes kip niet meer. Eet mamma op. Niels ontploft. Eten van iemand anders kun je niet op eten. Eten van iemand anders, is eten van iemand anders. Tok, tok, tok, tok. Staat op, draait een rondje gaat weer zitten omdat dat moet. Sophie begint te praten over dag en over dingen die beleefd zijn. Klopt ook al niet als iemand anders geluid maakt aan tafel. Niels begint te neuriën. Tok, drum, neurie, tok, drum, neurie. Ik begin gek te worden. Stop daarmee! Tok, drum, neurie, neurie, tok, drum, neurie, neuriet harder. Stop! Niels bepaalt wanneer hij stopt. Niet mamma. Sophie is klaar met eten. Broers nog lang niet. Finn wiebelt op zijn stoel, staat op, pakt nog een treintje, wil met Sophie gaan spelen,moet weer gaan zitten. Niels wil niet meer eten. Heeft alleen de kip opgegeten. Niet goedgekeurd. Niels staat op, draait een rondje, moet weer gaan zitten. Moet mamma dubbel zeggen. Niels gaat op de andere knie leunen. Tikt weer met de poten van zijn stoel. Begint te eten zonder te zingen en te neuriën, zonder te drummen en te tikken. Woh! Rust. Kletter, laat zijn vork vallen. Kan hij weer opstaan om vork te zoeken. Ligt gewoon onder stoel, maar kruipt een extra rondje onder tafel. Sophie raapt vork op. Niels wordt boos. Iemand anders, lees zijn zusje, zit aan zijn vork. Zijn vork waar hij zijn eten mee eet. Soms. Eet namelijk makkelijker met je handen, maar dat mag niet van mamma. Van pappa trouwens ook niet. Maar pappa en mamma hebben niet altijd alles in de gaten. Nieuwe vork komt er, want anders wordt er weer niet gegeten. Finn is klaar. Laat trots zijn bordje zien. Restanten rijst en jus vallen op het tafelkleed. Maakt allemaal niets meer uit. Pappa staat op, Finn staat op, Niels ook. Niels moet weer gaan zitten. Naast mamma. Mamma schept solidair met zoon gewoon een tweede keer op. Is hij niet als laatste klaar. Mamma doet een wedstrijdje met zoon. Tok, neurie, trommel, hap. Tok, neurie, trommel, hap. “Sesamstraat tiedeliededie” Zoon gaat kijken, moet weer terug. Tok, neurie, trommel, hap. Tok, neurie, trommel, hap. Kijkt met een schuin oog naar mamma. Mamma is even gestopt, want tweede bord is al bijna leeg. Zoon gaat sneller eten. Tok, trommel, hap, hap. Tok, trommel, hap, hap. Is klaar met eten. Helemaal klaar. Gewonnen van mamma. Gaat trots weer staan want heeft gewonnen en mag nu als beloning een ijsje. Dat mag van hemzelf. Maar mamma heeft de verkeerde ijsjes gekocht en dus flipt zoon weer. Zoon wil een ijsje en mamma moet dat nu even gaan halen. Er zijn toetjes in de koelkast. Zijn niet goed. Zusje en broertje eten wel lekker een toetje uit de koelkast. Opeens wil Niels ook een toetje uit de koelkast. Maar wel die zijn zusje voor zich heeft staan. Begint tegen zusje te schreeuwen dat zij haar toetje weg moet geven. Stom zusje! Zusje begint te huilen. Finn begint tegen broer te schreeuwen dat het allemaal zijn schuld is. Pappa zit de krant te lezen. Heeft niets door van heksenketel. Heeft zich afgesloten. Schreeuw, huil, huil, schreeuw, woede uitbarsting van 3 kinderen tegelijkertijd. Mamma voelt grijze haren door de verf schieten. Rimpels schieten ook uit de plooi. 1 voordeel hadden we vanavond: 3 lege kinderbordjes, want het eten was heerlijk. Morgen een nieuwe poging om een rustig familiediner te hebben. Wie wil de kerstdagen bij ons komen eten? Dan hebben we ijs als toetje.

8 opmerkingen:

  1. Ik ben al kapot na het lezen van dit verhaal. Hoe houd je het vol?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, dit ken ik ook. Het was zelf zo erg dat we in twee gedeeltes gingen eten. Ik met de groten. Mijn man met de jongsten. Dat werkte erg goed.

    Inmiddels gaat het steeds beter. Het is ook heel leuk om met een praat-stokje te werken. ken je dat?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Roos, een praat stokje zegt me niets. Het lijkt me iets wat je doorgeeft aan tafel en de persoon die het heeft, mag iets zeggen, maar ik heb er nog nooit van gehoord. En Marja, af en toe met de kinderen gelijk naar bed voor een goede nachtrust doet wonderen. Vervelen doen we ons hier nooit.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het praatstokje ken ik, werkt heel goed, zelfs met 34 kleuters en twee autisten en 2 ADHD kleuters in de groep...maar ja dan is juf de baas en niet mama:)))
    Meis wat heb jij het druk...eet je wel goed:)))
    Ik neem mijn petje voor je af, dat weet je inmiddels wel ♥♥
    De tijdschriften komen trouwens uit Denemarken, vorige week even een paar dagen er tussenuit geweest, dus gelijk meenemen, dat begrijp je...
    Ik weet wel dat er in een paar grote Brunas af en toe Scandinavische tijdschriften te koop zijn...

    Lieve groetjes,
    ♥Eefie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jaaaaaaaa, ik kom met de kerst eten!
    Zijn we beide gelijk van het verplichte familie gedoe af.... Ik zeg: win-win-situatie!
    Gezellige boel joh met z'n alle '-)
    Eerst uitwaaien buiten, daarna aan de dis met z'n alle, gaat helemaal goedkomen.
    Of.. zullen we allemaal in de auto stappen en naar Zweden tuffen, daar is bos zat om te ravotten, en sneeuw...!
    Liefs,

    ps.
    Wat heb je dit weer geweldig opgeschreven.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hmmm.....met die moeilijke eters van mij....geen goeie combinatie vrees ik dus ik sla de uitnodiging af ;-) Genoeg drama gehad aan tafel toen ze kleiner waren.

    Ik vind het knap dat het je toch gelukt is om Niels zijn bord leeg te laten eten. Ondanks alles wat er aan en om tafel gebeurde.
    Groetjes,
    Marion

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Fantastisch opgeschreven. Ik zat het helemaal mee te beleven. Ik ken het ook. 100 jaar geleden had ik ook zulke avonden, behalve dan dat mijn man ook over zijn theewater raakte......

    BeantwoordenVerwijderen