We gaan naar
een Zweeds warenhuis. U weet wel, een blauwgele. Net als de kleuren van de
Zweedse vlag. Het warenhuis met de gehaktballetjes en een kindermenu met een
vlaggetje. En een ijsje. Dat warenhuis. Die met de bouwpakketten als u nog
twijfelt over welke ik het heb. Nou die dus. Die waar je familie lid van
kunt worden en dan krijg je gratis koffie of thee. Of gratis koffie en thee. U
weet het wel hé? Dat warenhuis. Daar gingen wij naartoe en zoons wilden in
de ballenbak met bosbessen ballen en rode bessen ballen. Krijg je als kind en
als ouder een stempel en een pieper. Kun je een uur later je kroost ophalen.
Schoenen en jassen kunnen in een doos. In 1 doos wat ons betreft, want jassen
hadden we niet en de schoenen zijn nog van dien aard (lees formaat) dat ze
best in 1 bak kunnen. Stress bij de ballenbak mevrouw, want dat ging echt geen
doorgang vinden. Schoenen van oudste moesten in bak 32 en van jongste in bak
38. Stresss!! 4 schoenen in bak 32. Nee,
dat kan echt niet hoor! Oké, schoenen van de jongste in bak 32 gelaten,
schoenen van de oudste in bak 38. Precies verkeerd om dus. Stressss bij
ballenbakmevouw werd al groter. Ik kreeg een stempel, zoons kregen een stempel,
pappa wilde ook een stempel, en ondertussen had dochter ook haar handje op de
toonbank gelegd want ze wilde ook een stempel, maar niet in het speelparadijs.
Dochter wilde chocolademousse. Stresssss bij de ballenbakmevrouw, want ze had
nu 5 keer gestempeld en dat moesten er maar 4 zijn. Wie had ze nu als ons kind bestempeld,
maar was feitelijk het kind van iemand anders? Is onze dochter hoor, stelden we
haar gerust. Hielp weinig meer. Paniek was in haar ogen leesbaar. Zoons kregen
een sticker. Zoon 1 kreeg de naam van zoon 2 en zoon 2 dus de naamsticker van
zoon 1. Stresssss! Niets zeggen, gewoon ja knikken als mevrouw jullie iets
vraagt. Zoons 1 en 2 met nieuwe namen mochten door het hekje, keken niet eens
meer om, en gingen spelen. Sprongen zo de ballenbak in. Die met die blauwe
bosbes ballen en rode bessenballen. Bent u er nog? Wij gingen met dochter boven
eten. Chocolademousse. Na het eten
gingen we een rondje lopen en daarna zoons weer ophalen. Die wilden namelijk ook
nog eten met een vlaggetje en een ijsje. Zoon 1, die als zoon 2 door het leven was gegaan was redelijk
compleet. Trui, broek, sokken en handen en voeten. Check! Zoon 1 mocht door het
hekje lopen. Zoon 2 die dus nu de naam had van zoon 1 was iets minder compleet.
T-shirts, broek en handen en voeten waren er nog. Sokken niet meer. Waar zijn jouw
sokken? 1 sok hing bungelend als een jachttrofee aan zijn rechterhand. Sok 2
was nergens te zien. Maar het kan bij sokken natuurlijk zomaar om sok 1 zijn
gegaan. ‘In de ballenbak, ik sprong erin, en toen was hij zomaar weg’. Zomaar
weg? Stress level bij Mevrouw de bosbessenballenbak kwam weer omhoog. Er werd
een bakje tevoorschijn gehaald met de ballenbakvisoogst van 1 dag. 3
onderbroeken. 3 onderbroeken???? Ja, 3 onderbroeken. Wat doen die kinderen in
dat ballenbakspeelland? 3 onderbroeken, niet behorende bij mijn zoons, maar
geen sok. ‘Komt u volgende week maar even terug. Dan zal hij vast gevonden zijn
na de schoonmaak’. Wordt die bosbessenballenbak dan maar 1 keer per week
gereinigd? Zal toch niet? Niet te veel over nadenken. Zoon 2 mocht van ons ook
door het hekje, maar mamma had haar handen gewassen na het eten en na het
plassen. Stempel met nummer was dus weggewassen. Stresssssss level nam
onrustbarende vormen aan. Gelukkig had pappa ook nog een stempel. En mamma had
de identiteitskaarten. Zoon kwam dus met 1 sok en 1 blote voet uit de
ballenbak. Schoenen uit bak 32 van zoon 1 gingen naar zoon 2. Schoenen uit
ballenbak 38 van zoon 2 gingen naar zoon 1. Bosbessenballenbak mevrouw begon te
stomen. Tijd voor een kopje familiekoffie met een vlaggetje en een gratis
ijsje. Hebben wij in ieder geval wel gedaan met zoons 1 en 2 en dochter. En ik
heb een oproep gedaan op facebook. Deze week gaan 3 vrienden en 15 familieleden
naar het Zweedse warenhuis om aan de bosbessenballenbak mevrouw te vragen of ze
een blauw witte sok heeft gevonden. Stressssssss!
vrees dat die mevrouw vanaf vandaag bij het ijs gaat staan...ijs is ijs...:)
BeantwoordenVerwijderenwhahahahahaha
Niet toevalig jongen drie meegenomen, die misschien wel de goede sokken had?
BeantwoordenVerwijderenOch, bij die mevrouw komt vanavond nog de stoom uit haar oren.
BeantwoordenVerwijderenMaar kinderen zijn compleet...op sok na.
Ik ben reuze benieuwd naar de afloop.
BeantwoordenVerwijderenDie ballenbakmevrouw is niet echt goeie reclame voor het warenhuis met de blauw-gele kleuren....
BeantwoordenVerwijderenWat een muts!!
haha en pff wat een gedoe bij de ikea.
BeantwoordenVerwijderenliefs colinda
Ik hoop dat zoon 1 met de geelblauwe onderbroek de bosbessenrode sok van zoon 2 nog terugkrijgt. Of ben ik de draad inmiddels kwijtgeraakt? Ik hoop in ieder geval dat de chocolademousse gesmaakt heeft :-)
BeantwoordenVerwijderenIk vermoed dat de boswandeling begin deze week jullie heel wat meer ontspanning bracht!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Gon
ik vrees voor die mevrouw dat dit niet haar topbaan gaan worden.. hier wordt ze in ieder geval niet gelukkig van!
BeantwoordenVerwijderengelukkig hebben je kids genoten:))
lieve groetjes van Tjits
De tranen rollen over mijn wangen, ik lees het net voor aan manlief, o, Anna Marie, het gezicht van die mevrouw, wat een verhaal, ik wil het volgende week wel eens zien als die familie komt vragen voor de blauw-witte sok:)))
BeantwoordenVerwijderenGeniet meis!!!
♥Eefie
GE*WEL*DIG verhaal!
BeantwoordenVerwijderen