Sophie gaat op ontdekkingstocht deel2.

HET VERVOLG. 


Sophie blijft zitten. Ook als ze iemand Sophie hoort roepen. En later nog een keer. Sophie gluurt langs de glijbaan. Ziet een blauwe broek met een politiemeneer erin Sophie roepen. Ze is niet gek, blijft rustig zitten. Ik mag niet met vreemde mannen mee. Dan moet ik van die politiemeneer zijn deeena afkrabben en ik denk dat mamma dan wel boos zal zijn. Sophie blijft zitten en doet even haar ogen dicht en een hele tijd later weer open. Want nu hoort ze een bekende stem Sophie roepen. Sophie gluurt nog een keer langs de glijbaan en ziet pappa langsfietsen. ‘Pappa’, fluistert ze. ‘Pappa’! Pappa fietst door, ziet Sophie niet. Sophie gaat staan en even later zitten op de schommel. Pappa is geen vreemde man. Met pappa had ze wel mee kunnen gaan. Misschien komt pappa nog wel terug. En ja, even later komt pappa weer langsfietsen. En ziet Sophie zitten. Sophie slaakt een gilletje en pappa is boos en blij. Pappa belt naar mamma en zegt dat hij Sophie gevonden heeft. Nou ja!, ik heb pappa gevonden! Sophie gaat achterop zitten bij pappa. Pop mag ook mee. En bloemetjes van oma ook. Pappa fiets naar huis. Onderweg komen ze overal politie tegen. Die boef is nog niet gepakt, maar hij kan mij ook niet meer pakken. Lekker puh voor die boef. Sophie en pappa fietsen de straat in. Er staan allemaal politieagenten en buren en familieleden. En mamma. Mamma is er ook. Tussen al die poltiemeneren en mevrouwen. Zou die boef mijn broertjes mee hebben genomen? Dan krab ik ook hun deeena. Dat mag dan van mamma. Mamma huilt. En de buren en de politie en oma. Oma is er ook gewoon. Misschien heeft oma chocomel meegenomen. Maar nu moeten die agenten eerst mijn broertjes gaan zoeken. Politiemeneer zegt dat er 2 helikopters in de lucht hangen om Sophie te zoeken en dat er heel veel agenten door de wijk lopen op zoek naar Sophie en dat ze zelfs de supermarkt met de televisie aan het uitkammen zijn. Ze zoeken Sophie. Tsss, ik ben al 4 hoor, ik kan al wel op avonturenreis. Supermarkt kammen. Wat raar allemaal. Sophie lacht en zegt dat ze gevonden is. Opa wordt heel boos op haar en zegt dat ze niet mag lachen. Dat iedereen heel boos is. Sophie gluurt naar mamma. Sophie ziet mamma lachen door haar tranen heen. En mamma knuffelt en knuffelt en knijpt Sophie bijna fijn. Mamma is helemaal niet boos. En politieagenten ook niet. Ze zijn allemaal blij om Sophie weer te zien. Behalve opa. Opa is boos. Broertjes zijn gewoon thuis en Sophie mag een beker chocomelk en een snoepje. Politieagent komt later nog eens terug en zegt tegen Sophie dat ze niet meer zomaar weg kan lopen, dat iedereen heel erg ongerust was. Sophie denkt na en kijkt naar haar voetjes. Haar voetjes met blaren. Sophie laat het wel uit haar hoofd om weer te gaan lopen. ‘Oké’, zegt ze zachtjes. ‘Volgende keer ga ik met de fiets’. Politieagent draait zich om en barst in lachen uit. Mag Sophie niet zien, maar ze ziet zijn rug schudden en hoort hem lachen. Politie zegt tegen pappa dat een GPS systeem misschien wel handig is. Sophie vindt dat ook een moeilijk woord. Sophie haalt haar schoudertjes weer op en gaat verder met kleuren. Een helikopter en een politiehond. Over 2 dagen mag ik weer naar school. Gezellig.