Afzwemmen.

Sophie mag afzwemmen. Voor het feestje na afloop heeft ze de tafel mooi gedekt met servetjes en gebaksvorkjes en dito lepeltjes. Er zijn gebakjes, donuts, zelfgebakken cake en cupcakes. Sophie maakt van de mooiste cupcake een foto. ‘Dan geef ik die aan juf M’. (Zwemjuf red.) ‘Wat lief’ zeg ik en begin het cakeje in te pakken. Sophie schiet licht in de stress. ‘Wat doet u nu’? ‘Je cakeje voor de juf inpakken’. ‘Ze krijgt niet het cakeje, ze krijgt de foto’!

Aangekomen in een klein provinciebad merken we al snel dat onze dochter niet alleen gaat afzwemmen. Het is vol. Heel erg vol! Pappa gaat met dochter naar krappe kleedkamer en wij zoeken een plaatsje langs de rand van het zwembad. Wat een voordeel dat we 3 kwartier te vroeg waren. We gaan een beetje ruim zitten zodat pappa er straks ook nog bij kan. Maar toch weet een ietwat zware mevrouw zich met haar zoontje tussen ons in te proppen. Ze duwt wat met haar billen en hup aan de ene kant schiet Niels een stuk naar links, aan haar andere zijde schiet mamma een stuk naar rechts. Machtsblok is nu in tweeën gedeeld. Niels raakt in paniek. Hevig in paniek. Er zat a) een vreemde mevrouw aan hem, b) de plek waar zij nu zit met haar zoontje was net nog zijn plek, c) waar moet pappa nu straks zitten? Paniek wordt nog groter als blijkt dat bij de zware mevrouw ook nog een opa en oma horen. Weten zich er ook nog tussen te wringen. Wij zitten inmiddels bijna bij elkaar op schoot en Niels krijgt een woede uitbarsting van ongekende hoogte. Oom moet alle zeilen bijzetten om neefje tot bedaren te brengen. Lukt maar half. Als pappa komt kan hij nog net bij zoon zitten en naar de rest van familie zwaaien. De mevrouw zit als de Berlijnse muur tussen ons in.

De kinderen die af mogen zwemmen staan achter een raampje te wachten tot alle familieleden een plekje hebben bemachtigd. En dan gaat opeens de muziek aan en beginnen alle mensen te klappen. Te klappen voor zwemkampioenen. Dochter schrikt heel even, maar dan verschijnt er een grote lach op haar gezicht en huppelend loopt ze in de rij langs het bad. Ondertussen familie en wildvreemde mensen een high five gevend. Je moet je maar op je gemak voelen.  Het eerste stuk moet er met kleren aan worden gezwommen. Rechte baantjes. Maar Sophie presteert het om per baantje ongeveer 3 keer kopje onder te gaan tijdens het koppeltje duiken en 2 rondjes te draaien. Ondertussen zwaait ze vanuit het bed vriendelijk naar alle mensen die foto’s maken. Diva denkt dat alle camera’s op haar gericht zijn. Blik van zwemleraren zijn dat wel, dus Sophie wordt een paar keer tot de orde geroepen. Uitkleden doet ze uiteraard bij mamma en mamma krijgt meteen een knuffel. Een knuffel van drijfnatte dochter. Gierend van de lach gaat ze weer vooraan in de rij staan. Vrolijk kletsend met andere kindjes en zodoende heeft ze geen idee wat te doen als ze weer in het water moeten. Even afkijken bij andere kinderen en daar gaat mevrouw weer. Zwaaiend en dansend zwemt ze haar baantjes. Wederom mogen de kinderen uit het bad en weer staat Sophie vooraan. Hoewel, ze zit vooraan. Alle kinderen staan netjes in de rij, Sophie zit aan de kant. Met haar benen in het water. Grapjes makend en liedjes zingend. Zwemleraar sommeert zwemjuf om bij Sophie te blijven staan. Maar dat is nog veel beter, want dan kun je met de juf praten. Juf stikt van het lachen en zwemleraar krijgt grijze haren.  Aan het einde van het afzwemuur krijgt onze dochter uiteraard ook gewoon haar diploma. En waar andere kinderen meteen gaan douchen en zich aan gaan kleden, gaat onze Sophie nog een extra rondje rond het bad om er vervolgens ook doodleuk nog een keer in te springen. Juf heeft het warm gekregen van acties van Sophie, zwemleraar weet dat hij onze dame strenger moet aanpakken tijdens de zwemlessen voor B en mamma is trots. Vooral heel trots op haar kinderen. Op Sophie vanwege haar onbevangen vrolijkheid, op Niels omdat hij zich uiteindelijk toch staande heeft gehouden tussen enorme mensenmenigte en zware muur mevrouw. Op Finn omdat hij voor de verandering eens niet te water is gevallen. Maar redelijk rustig is blijven zitten.  Enorm trots op mijn 3 totaal verschillende kinderen die blijven staan in het leven. En dansend door het water gaan. Ehh, ik bedoel natuurlijk dansend door het leven gaan.