Een ezel stoot zich nooit 2 keer......

Ik ben niet zo van het uiterlijk gefreubel. Dat hebben jullie inmiddels meerdere keren kunnen lezen. En aangezien de aard van mijn verhalen de afgelopen dagen niet zo zonnig was, en ik dat evengoed wel gewoon ben, ga ik blunder nummer zoveel met jullie delen. Er wordt namelijk wat afgelachen rond mij. Of met mij. Of eigenlijk altijd om mij. Snap ik niets van. Of toch wel. Door stress en oververmoeidheid, gaan we weer, door de wisselende weersinvloeden zag mijn haar er droog, dof en doods uit. Vandaag heb ik tot 3 uur gewerkt, zodat er opeens zeeßn van tijd overbleven voor andere dingen. Haar kleuren bijvoorbeeld. Ik had nog 1 pakje staan. Robijnrood stond er op. Daar raak ik helemaal van in de war, want robijnrood zegt mij net zoveel als okergeel, azuurblauw, smaragdgroen of indigoblauw. Ik ben kleurenblind, dus al die gradaties in kleuren doen mij behoorlijk duizelen. Ral kleur is ook al zo iets raars. Wat voor kleur is Ral dan? Waar lijkt dat op? Is een kleurstaal zegt Eega dan altijd. Ja duh! Een kleurstaal van wat???? Helemaal in de stress schiet ik daar van. Maar goed, we dwalen af. Azuurblauw haar dat lijkt zelfs mij een beetje vreemd, dus die had ik niet in mijn badkamerkast staan. Robijnrood wel. Ik nam nog een poging om zelf mijn haar te kleuren. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Vorige keer ging ik eerst in de stoomcabine staan en ging ik al stomend en douchend mijn haar kleuren. Met wisselend succes. Voor het complete verhaal kijkt u rechts even bij de verhalen onder het kopje blunders. Kunt u ook eens lachen. Om mij. Of met mij, want zelfspot is me niet vreemd. Dit keer deed ik keurig wat de verpakking voorschreef, en bleef ik gewoon buiten de douche. Met een handdoek om mijn schouders. Nederlandse tekst ook dit keer. Handschoenen aan. Niet gedaan. Fout 1, ik heb nu voorlopig een paarse hand. Is niet besmettelijk. (Hoop ik) Spul over het haar verdelen en 30 minuten in laten trekken. Spul in opspuitflesje zag er oranje uit, volgens zoon die blij uitriep dat het Nederlandse voetbal elftal morgen een interland moet spelen. Hmmmm, oranje. Dat klinkt niet hetzelfde als robijnrood. Ik nam het zekere voor het onzekere en reduceerde het halfuur naar een kwartier. Mans zat. Na een kwartier uitspoelen onder de kraan. Het water bleef bruin of rood of oranje uit mijn haar stromen. Dochter was verrukt. Mamma heeft opeens mooi rood haar. Zoon vond het niet mooi. Moet kunnen. Man vond het vooral rood. Zoon eigenlijk ook. Op mijn herhaalde vraag hoe hij mamma’s haar nou eigenlijk vond, was het uiteindelijke antwoord: Rood! Ik ben heel blij, dat zult u begrijpen, dat ik de inwerktijd met de helft heb verkort. Ik ga voorlopig door het leven als een rooie. Wilde ik vroeger altijd zelf rood haar hebben, of op zijn minst mooie rode kindjes, nu ik er 1 ben moet ik zeggen……… dat is wennen. Erg wennen. Ik zit nu aan de koffie achter de pc, met een plastic maskertje op mijn gezicht en dan ben ik voorlopig weer klaar met het gefreubel en getut aan mijn lijf. En de volgende keer als mijn haar er weer droog, dof en doods uitziet, ga ik netjes naar de kapper, want zelfs een blind paard ziet dat rood haar niet bij mij past. En ik mag hopen dat het morgen niet regent als ik de kinderen naar school breng, want ik vrees dat er dan een mooi rood verfspoor mijn stappen verraad. Een ezel stoot zich nooit 2 keer aan dezelfde steen. NOU, MAAR IK WEL!!